Парчам

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Дирафши Ковиёнӣ

Парчам - вожаи суғдӣ («*parčam») аст ба маънии «зулфу кокул» ва ҳамчунин «пӯпаки абрешимӣ, мӯй ё думи ғажговро мегуфтанд ки бар сари дирафш ё найза мебастанд».[1]

Ин вожа аз забони суғдӣ ба забони туркӣ ва аз он ба забони форсӣ роҳ ёфта ва бо гузашти замон, бар ҳукми итлоқи ҷузъ бар кулл, бар худи дирафш низ гуфта шуд.[2]

  • Парчам ин рамзи давлатӣ буда барои шинохти миллат истифода бурда мешавад.

Нигористон[вироиш | вироиши манбаъ]

Нигаред[вироиш | вироиши манбаъ]

Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]

  1. Фарҳанги форсии тоҷикӣ. Зери назари Муҳаммадҷон Шакурӣ ва дигарон. Баргардон аз хатти кирилӣ ва тасҳеҳот: Муҳсин Шуҷоъӣ. - Теҳрон: «Фарҳанги муосир», 1384 ҳ.ш. - саҳ. 377. ISBN 964-8637-24-5 (ҷ. 1)
  2. Фарҳанги решашинохтии забони форсӣ. Муҳаммад Ҳасандӯст. - Теҳрон: Фарҳангистони забону адаби форсии Ҷумҳурии Исломии Эрон, 2004. саҳ. 258. ISBN 964-7531-28-1 (ҷ. 1)