Абулаббоси Рабинҷанӣ
| Абулаббос Фазл ибни Аббос ё Шайх Абулаббос Фазл ибни Аббоси Рабанҷании Бухороӣ | |
| Зодгоҳ | |
| Кишвар | |
| Фазои илмӣ | шоир |
Абулаббоси Рабанҷанӣ (Абулаббос Фазл ибни Аббос ё Шайх Абулаббос Фазл ибни Аббоси Рабанҷании Бухороӣ ); таваллуд ва вафот номаълум) — шоири форс-тоҷик (асри 10).
Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]
Давраи ҷавонӣ ва ибтидои фаъолияти шоирии ӯ дар Рабанҷан ном мавзеи сарзамини онвақтаи Суғд гузаштааст. Низомии Арӯзии Самарқандӣ дар «Чаҳор мақола» зикр мекунад, ки Абулаббоси Рабанҷанӣ баъди дар шоирӣ ном баровардан ба доираи адабии дарбори Сомониён роҳ ёфт.
Осор[вироиш | вироиши манбаъ]
Аз мероси адабии ӯ то замони мо ҳамагӣ 6 байт боқӣ мондааст, ки пораи марсияе ба марги амири Сомонӣ – Наср ибни Аҳмад (914 – 943) мебошад:
Подшоҳе гузашт хубнажод,
Подшоҳе нишаст фаррухзод.
З-он гузашта замониён ғамгин,
З-ин нишаста ҷаҳониён дилшод.
Бингар акнун ба чашми ақлу бигӯ
Ҳар чӣ бар мо зи Эзид омад, дод.
Гар чароғе зи пеши мо бардошт
Боз шамъе ба ҷойи ӯ бинҳод,
В-ар Зуҳал наҳси хеш пайдо кард,
Муштарӣ низ доди хеш бидод.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
- Низомии Арӯзии Самарқандӣ, Чаҳор мақола, Д., 1986.
Сарчашма[вироиш | вироиши манбаъ]
- А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — 608 с. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2023, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.