Абулфазл Муҳаммади Самарқандӣ

Абулфазл Муҳаммади Самарқандӣ

Абулфазл Муҳаммад ибни Абдуҷалил ибни Абдулмалик ибни Ҳайдари Самарқандӣ (форсӣ: ابوالفضل محمد بن عبدالجلیل بن عبدالملک بن علی بن حیدر سمرقندی‎) — таърихнигор ва ҷуғрофиёдони форс-тоҷики қарни XII, шогирди Умар ибни Муҳаммади Насафӣ.

Зиндагинома

Абулфазл соли 1223 мухтасари ин китобро бо номи «Кандияи хурд» ба забони форсӣ тарҷума намудааст. Дастхати ин китоб зери рақами 73 дар Ганҷинаи дастнависҳои Институти шарқшиносӣ ва мероси хаттии АИ Ҷумҳурии Тоҷикистон. маҳфуз аст. Дар ин асар дар бораи географияи Самарқанд ва атрофии он, тафсирҳое дар бораи зиндагии пеш аз ислом, воқеаҳои забти Самарқанд аз тарафи арабҳо, воситаҳои обёрӣ, вазъи сохтмонҳо, таърихи масҷидҳо, мазорҳо ва дигар амокини муқаддаси Самарқанд ва қисман Бухоро, дар бораи ашхоси бузург ва мадфани онҳо, суннати зиёрати маконҳои муқаддас ва амсоли онҳо маълумоти арзишманде оварда шудааст.

Адабиёт

• Абуфазл Муҳаммад // А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2023, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.