Аз (пешоянд)

Аз пешоянди аслӣ буда,барои ифодаи муносибатҳои масоҳа,замон ва объект меояд;мавӄеи баромад,сарчашмаи амалро нишон дода,ҷудошавӣ, дуршавиро мефаҳмонад:

Мисолҳо:

• Ният доштам, ки аз ин шаҳр ба ҷое наравам (Айнӣ);
• Ваӄт аз ними шаб гузашта буд (Айнӣ);
• Дарсамон аз соати нӯҳ сар мешавад (Айнӣ);
• Аз гиря монда шуда,бо сари хам аз ҷояш бархост (Раҳим Ҷалил);
• Аз дӯст як ишорат,аз мо ба сар давидан (Зарбулмасал).

Нигаред низ

• Пешояндҳои аслӣ

Адабиёт

• Грамматикаи забони адабии ҳозираи тоҷик.- Душанбе:Дониш,1985. - 356с.