Jump to content

Амон Ҳамдамов

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Амон Ҳамдамов
Амон Султонович Ҳамдамов
Таърихи таваллуд 5 май 1918(1918-05-05)
Зодгоҳ Самарқанд
Таърихи даргузашт 15 декабр 2003(2003-12-15) (85 сол)
Маҳалли даргузашт Душанбе
Пеша(ҳо) композитор, дирижёр, омӯзгор
Ҷоизаҳо
ордени «Нишони Фахрӣ»
Ҳунарпешаи халқии ҶШС Тоҷикистон

Амон Ҳамдамов - композитор ва дирижёр, омӯзгор, Ходими хидматнишондодаи санъати Тоҷикистон (1968), Ҳунарпешаи халқии Тоҷикистон (1978), узви Иттифоқи композиторони Тоҷикистон (аз с.1958).

Зиндагинома

[вироиш | вироиши манбаъ]

Амон Султонович Ҳамдамов 5 майи соли 1918 дар гузари Чорраҳаи Самарқанд ба дунё омадааст. Иштирокчмм ҶБВ-ии с.1941-1945. Мактаби мусиқи (1940), Омӯзишгоҳи мусиқии ш.Сталинобод (ҳоло – Душанбе, 1952), Консерватория давлатии ба номи П.И.Чайковский (Москва, 1958)-ро хатм кардааст. Аз 15-солагӣ ғижжакнавози дастаи ҳунарии Театри яҳудиёни ш.Самарқанд (1933-1935), мутриби Театри драмаи мусиқии Тоҷикистон ба номи А.Лоҳутӣ (1935-1938), консертмейстери оркестри созҳои халқии Тоҷикистон (1938-1941). Пас аз анҷоми ҶБВ дирижёри Оркестри созҳои халқӣ (1947-1952; 1958), муаллими Омӯзишгоҳи мусиқии ш.Душанбе(1959-1961; 1970-1981), сардирижёри Оркестри созҳои халқии КДТР (1962-1979), дотсенти Донишкадаи давлатии санъати Тоҷикистон ба номи М. Турсунзода (1979-1999). Иштирокчии се Даҳаи адабиёт ва санъати тоҷик дар Москва (1941, 1949, 1957), ҷонишини раиси Иттифоқи оҳангсозони Тоҷикистон (1968-1981).

Муаллифи қариб 150 асари мухталиф: сурудҳои

Барои чандин спектакли ТДАДТ ба номи А.Лоҳутӣ оҳанг офаридааст:

  • “Бой ва хидматгор”-и Ҳамза Ҳакимзода (1957),
  • “Иродаи зан”-и Аъзам Сидқӣ (1963),
  • “Сарбозони инқилоб”-и Ғанӣ Абдулло (1975),
  • “Шабҳои фироқ”-и Аминҷон Шукуҳӣ (1963),
  • “Мубориза”-и А.Усмонов (1973),
  • “Зол ва Рудоба”-и Шамсӣ Қиёмов ва Шералӣ Мастон (1977),
  • “Фоҷиаи инсон”-и Абдусалом Атобоев (1984).

Мукофот ва ҷоизаҳо

[вироиш | вироиши манбаъ]
  • ду ордени “Нишони Фахрӣ”,
  • Бо медал ва Ифтихорномаи Фахрии Президиуми Совети Олии Тоҷикистон мукофотонида шудааст.[1]
  1. Аслҳо ва наслҳо. - Душанбе, 1988. – С. 141.