Андигон
Деҳа | |
---|---|
Кишвар | Тоҷикистон |
Вилоят | НТҶ |
Ноҳия | Ваҳдат |
Ҷамоат | Деҳоти Абдулло Абдулвосиев |
Забони расмӣ | тоҷикӣ |
Аҳолӣ | 3793 нафар (2017) |
Ҳайати миллӣ | тоҷикон |
Ҳайати динӣ | мусулмонон |
Вақти минтақавӣ | UTC+5 |
Коди телефон | +992 3136 |
Коди мошин | TJ08 |
Андигон — деҳа дар ҷамоати деҳоти Абдулло Абдулвосиеви ноҳияи Ваҳдат. Аз Андигон то маркази шаҳр 4 км; роҳ асфалтпӯш. Аҳолиаш 3793 нафар (2017)[1], тоҷикон.
Иқтисод[вироиш | вироиши манбаъ]
Деҳа мактаби таҳсилоти миёнаи умумӣ, бунгоҳи тиббӣ, ошхона, тарабхона ва нуқтаҳои савдои хусусӣ дорад. Соҳаҳои асосии хоҷагӣ: сабзавоткорӣ ва ғаллакорӣ. Заминҳо аз канали «Баҳористон» обёрӣ мешаванд[2].
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
- ↑ Тақсимоти маъмурии Ҷумҳурии Тоҷикистон — Д.: СИЭМТ, 2017. — 580 с. — ISBN 978-99947-33-68-2
- ↑ Андигон // А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2021, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
- Феҳристи номи маҳалҳои Тоҷикистон — Д.: СИЭМТ, 2013. — 332 с. — ISBN 978-99947-33-54-5