Аҳмади Исфаҳонӣ
Навъи фаъолият: | хушнавис |
---|
Аҳмади Исфаҳонӣ (Аҳмадхон ибни Абдулҳусайнхон ибни Ҳоҷимуҳаммад Ҳусайнхон Садри Исфаҳонӣ; соли таваллуд ва вафот номаълум) — хушнависи эронӣ (асри 19).
Настаълиқро софу ширин ва нозук менавишт, шеър мегуфт, наққошӣ мекард ва дар улуми адабӣ маҳорат дошт. Аз осори ӯ як нусхаи девони Ҳофизи Шерозӣ дар Китобхонаи салтанатии Эрон маҳфуз аст, ки бо амри Носируддиншоҳи Қоҷор соли 1860/61 бо хатти зебо китобат шудааст. Осори дигари вай як нусхаи «Маҷмӯаи мунтахаби ашъори шуарои давраи ғазнавӣ» мебошад, ки дар китобхонаи Сайидмаҳмуд Фаррухи Хуросонӣ нигаҳдорӣ мешавад. Ин асар соли 1856/57 бо фармоиши волӣ Ҳамза Мирзо китобат шудааст ва абётеро аз қасидаҳо ва тағаззулоти шоирони қадими Хуросон дар бар мегирад.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
- مهدی بيانی. احوال و اثار خوشنويسان. تهران، ۱۳۴۵
Сарчашма[вироиш | вироиши манбаъ]
- Асос — Боз. — Д. : СИЭМТ, 2013. — 664 с. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 2). — ISBN 978-99947-33-52-4.