Бергиус, Фридрих

Бергиус, Фридрих
олмонӣ: Friedrich Bergius
Санаи таваллуд:	11 октябр 1884(1884-10-11)[…]
Зодгоҳ:	Wrocław[d], Silesia Province[d], Подшоҳии Пруссия[d], Имперотурии Олмон[d]
Санаи марг:	30 март 1949(1949-03-30) (64 сол)
Маҳалли марг:	Буэнос Айрес, Аргентина
Мамлакат:	Олмон
Фазои илмӣ:	кимиё
Ҷойҳои кор:	Leibniz University Hannover[d]
Дараҷаи илмӣ:	докторӣ[d]
Алма-матер:	Донишгоҳи Бруслов[d] Донишгоҳи Лейпзиг[d]
Роҳбари илмӣ:	Richard Abegg[d]
Ҷоизаҳо:	Ҷоизаи Нобел дар бахши химия[d] (1931) Wilhelm Exner Medal[d] (1937) Liebig Medal[d] (1928)
Бергиус, Фридрих дар Викианбор

Фридрих Бергиус (олмонӣ: Friedrich Bergius, 11 октябри 1884, наздикии Бреслау — 31 марти 1949, Буэнос-Айрес) — шимидони олмонӣ.

Зиндагинома

Ба омӯзиши илми кимиё зери роҳбарии Алберт Ладенбург ва Рихард Абегг дар До­нишгоҳи Бреслау (1903) пардохтааст. Соли 1907 дараҷаи докториро соҳиб гашт. Б. усули ҳосил кардани сӯзиш­вории моеъро бо роҳи бо гид­роген сер кардани омехтаи ангишти хока, партови зифт­монанди истеҳсоли кокс ва гази генераторӣ таҳти фишори зиёда аз 20 Мн/м2 (200 кгс/см2) ва ҳарор. тақр. 5000С дарёфт намудааст (1913). Ҳамроҳи Карл Бош барои кашф ва таҳқиқи таъсири фишори баланд дар кимиё сазовори Мукофоти нобелӣ гаштааст (1931).

Адабиёт

• Бергиус, Фридрих // Асос — Боз. — Д. : СИЭМТ, 2013. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2017, ҷ. 2). — ISBN 978-99947-33-52-4.