Ҷомеъа

Ҷaмъият (порсӣ: جمعیت ) - ин:

1. маҷмӯи мардум, ки дар шароити муайяни тараққиёти таърихӣ дар асоси тарзи истеҳсоли неъматҳои моддӣ ва муносибатҳои муайяни истеҳсолӣ ба ҳам омадаанд, ҷомеа: ҷамъияти ибтидоӣ, ҷамъияти ғуломдорӣ, ҷамъияти феодалӣ.
2. гурӯҳи одамон, ки аз рӯи мақсад, манфиат, ихтисос ё ягон ҷиҳати дигар ҷамъ омадаанд, созмон: ҷамъияти ихтиёрӣ, ҷамъияти саҳомӣ, ҷамъияти китобдӯстон.
3. доираи одамон, ки бо умумияти шароити иҷтимоӣ, баромад ва мансубияти табақавӣ муайян шудааст: ҷамъияти коргарон.
4. нуфус, аҳолии шаҳре ё маҳаллае.
5. гурӯҳ, тӯда, доира, иҳота: ҷамъияти дӯстон; ҷамъияти хотир, хотири ҷамъ

Пайвандҳои беруна

• Фарҳанги мукаммали забони тоҷикӣ