Падар

Падар ва писар

Падар - ин шахси каме бузург аст назар ба модар.

1.марде, ки аз вай фарзанд ба  вуҷуд омадааст, соҳиби фарзанд, калони  

    оила нисбат ба зану фарзанд (он); падару модар - волидон, волидайн; бар падаратон  

    раҳмат! ибораест, ки барои тақдири коре ё изҳори миннатдорӣ бар касе гуфта мешавад;  

    оқи падар ниг. оқ; падар шудан соҳиби фарзанд гаштан; падарони мо гузаштагони мо.  

2. маҷ. асосгузор, бунёдгузори чизе, соҳае: падари таърих.

3. муроҷиати боэҳтиром нисбат ба марди солхўрда.

4. маҷ. роҳбар, роҳнамо: падари маънавӣ.  

Калимаи "Падар"аз панчпара харф ибрат аст ва хар як харфи у ба худ як маьно дорад: "П"-Пушту панох ва киблагохи хонадон!!! "А"-Адолату мехробонии у бар ахли хонадон!!!

"Д"-Давлат ва зи ганч бехтар кадраш  дар хонадон!!!
"А"-Азизу вафодор нисбати хонадон!!  

"Р"-Ризк ато кунанда ва сутуни хонадон!!