Григол Абашидзе: Тафовут байни таҳрирҳо

Григол Абашидзе
Григол Абашидзе
	გრიგოლ გრიგოლის ძე აბაშიძე
Ном ба ҳангоми таваллуд:	гурҷӣ: გრიგოლ აბაშიძე
Таърихи таваллуд:	1 август 1914
Зодгоҳ:	Зеда Рганӣ[d], Губернияи Кутаиси, Русияи подшоҳӣ;
Таърихи даргузашт:	29 июл 1994 (79 сол)
Маҳалли даргузашт:	Тифлис, Гурҷистон;
Шаҳрвандӣ (табаият):	ИҶШС; Гурҷистон;
Навъи фаъолият:	тарҷумон, шоир, нависандаи достонҳои илмию тахайюлӣ, насрнавис, нависанда
Жанр:	байт, шеър[d] ва повест[d]
Забони осор:	гурҷӣ
	Парвандаҳо дар Викианбор

Browse history interactively

← Фарқияти аввалина Фарқияти баъдина →

Content deleted Content added

ВизуалӣВики-матн

Inline

Нусха 13:48, 1 октябри 2020

Григо́л Григо́лович Абаши́дзе (гурҷӣ: გრიგოლ გრიგოლის ძე აბაშიძე; 19 июл (1 август)-и 1914, Чиатура, Гурҷистон — 29 июли 1994, Тифлис, Гурҷистон) — шоир ва нависандаи гурҷӣ, академики АИ ҶШС Гурҷистон (1979). Қаҳрамони Меҳнати Сотсиалистӣ (1974). Котиби якуми Садорати ИН Гурҷистон (1967 – 1981).

Зиндагинома

Григол Абашидзе 19 июл (1 август)-и соли 1914 дар шаҳри Чиатура ба дунё омадааст. Соли 1931 мактаби миёнаро дар Тифлис хатм кардааст. Дар соли 1936 факултети филологияи Донишгоҳи давлатии Ттифлисро хатм намудааст. Шеърҳояш аз соли 1934 чоп мешаванд.

Фаъолияти эҷодӣ

Асарҳои Абашидзе ба таърихи қадими Гурҷистон ва ҳаёти бунёдкоронаи имрӯзаи он бахшида шудаанд. Қаҳрамонҳои асарҳои ӯ («Ҳамеша дар либоси ҷангӣ», 1938; «Диди Свенски», 1939) меҳнаткашону родмардонанд. Маҳорати эҷодии Абашидзе хусусан дар солҳои Ҷанги Бузурги Ватанӣ (1941 – 1945) сайқал ёфт. («Душманон», «Мусобиқаи танкҳо», 1941; «Байрақҳо»; достони «Кавкази мағлубиятнопазир», 1943) ва ғайра Абашидзе барои асарҳои «Дар сарҳади ҷанубӣ» (1949) ва «Ленин дар Самгори» (1950), сазовори Мукофоти давлатии СССР гардидааст (1951). Абашидзе муаллифи достони драмавии «Қиссаи тифлисиҳои нахустин» (1959) ва «Саёҳат дар се айём» (1961), маҷмӯаи «Тоқи заррин» (1966) мебошад. ӯ «Чӯҷачаи хурдӣ» (1943), «Парасту дар Рустави» (1950) барин асарҳои бачагона низ таълиф кардааст.

Абашидзе яке аз муаллифони (ҳамроҳи А. В. Абашели) матни Суруди Миллии ҶШС Гурҷистон мебошад. Ба тоҷикӣ қариб 50 шеър ва як қатор ҳикояҳои ӯ тарҷума гардидаанд, ки «Ленин дар Самгорӣ», ҳикояи «Сабақи бераҳмӣ» аз ҳамин ҷумлаанд. Иштирокчии Рӯзҳои адабиёти шӯравӣ дар Тоҷикистон (1981).

Осор

Избранная лирика, М., 1985.

Эзоҳ

↑ ^1.0 ^1.1 Мирианашвили А. М. Абашидзе Григол Григорьевич // Большая советская энциклопедия (рус.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. — Т. 1 : А — Ангоб. — С. 12—13.
↑ CONOR.Sl

Адабиёт

Сарчашма

А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — 608 с. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2023, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.

[_99cf9c832cac705b-1] 1.0 ^1.1 Мирианашвили А. М. Абашидзе Григол Григорьевич // Большая советская энциклопедия (рус.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. — Т. 1 : А — Ангоб. — С. 12—13.

[_9fcfa8e326bf6ef6-2] CONOR.Sl

[1]

[2]

@@ Сатри 7: / Сатри 7: @@
 |Направление      = [[социалистический реализм]]
 |жанр             =
-|мукофотҳо        = {{Мукофоти сталинӣ|1951}}
+|ҷоизаҳо        = {{Мукофоти сталинӣ|1951}}
 |ҷоизаҳо          =
 {{{!}} style="background:transparent"
@@ Сатри 19: / Сатри 19: @@
 }}
-'''Григо́л Григо́лович Абаши́дзе''' ({{lang-ka|გრიგოლ გრიგოლის ძე აბაშიძე}}; [[19 июл]] ([[1 август]])-и [[1914]], Чиатура, [[Гурҷистон]] — [[29 июл]]и [[1994]], [[Тифлис]], [[Гурҷистон]]) — [[шоир]] ва нависандаи [[Гурҷистон|гурҷӣ]], академики АИ РСС Гурҷистон (1979). Қаҳрамони Меҳнати Сотсиалистӣ (1974). Котиби якуми Садорати ИН Гурҷистон (1967 – 1981).
+'''Григо́л Григо́лович Абаши́дзе''' ({{lang-ka|გრიგოლ გრიგოლის ძე აბაშიძე}}; [[19 июл]] ([[1 август]])-и [[1914]], Чиатура, [[Гурҷистон]] — [[29 июл]]и [[1994]], [[Тифлис]], [[Гурҷистон]]) — [[шоир]] ва нависандаи [[Гурҷистон|гурҷӣ]], академики АИ ҶШС Гурҷистон (1979). Қаҳрамони Меҳнати Сотсиалистӣ (1974). Котиби якуми Садорати ИН Гурҷистон (1967 – 1981).
 == Зиндагинома ==
@@ Сатри 27: / Сатри 27: @@
 Асарҳои Абашидзе ба таърихи қадими Гурҷистон ва ҳаёти бунёдкоронаи имрӯзаи он бахшида шудаанд. Қаҳрамонҳои асарҳои ӯ («Ҳамеша дар либоси ҷангӣ», 1938; «Диди Свенски», 1939) меҳнаткашону родмардонанд. Маҳорати эҷодии Абашидзе хусусан дар солҳои Ҷанги Бузурги Ватанӣ (1941 – 1945) сайқал ёфт. («Душманон», «Мусобиқаи танкҳо», 1941; «Байрақҳо»; достони «Кавкази мағлубиятнопазир», 1943) ва ғайра Абашидзе барои асарҳои «Дар сарҳади ҷанубӣ» (1949) ва «Ленин дар Самгори» (1950), сазовори Мукофоти давлатии СССР гардидааст (1951). Абашидзе муаллифи достони драмавии «Қиссаи тифлисиҳои нахустин» (1959) ва «Саёҳат дар се айём» (1961), маҷмӯаи «Тоқи заррин» (1966) мебошад. ӯ «Чӯҷачаи хурдӣ» (1943), «Парасту дар Рустави» (1950) барин асарҳои бачагона низ таълиф кардааст.
-Абашидзе яке аз муаллифони (ҳамроҳи А. В. Абашели) матни Суруди Миллии РСС Гурҷистон мебошад. Ба тоҷикӣ қариб 50 шеър ва як қатор ҳикояҳои ӯ тарҷума гардидаанд, ки «Ленин дар Самгорӣ», ҳикояи «Сабақи бераҳмӣ» аз ҳамин ҷумлаанд. Иштирокчии Рӯзҳои адабиёти шӯравӣ дар Тоҷикистон (1981).
+Абашидзе яке аз муаллифони (ҳамроҳи А. В. Абашели) матни Суруди Миллии ҶШС Гурҷистон мебошад. Ба тоҷикӣ қариб 50 шеър ва як қатор ҳикояҳои ӯ тарҷума гардидаанд, ки «Ленин дар Самгорӣ», ҳикояи «Сабақи бераҳмӣ» аз ҳамин ҷумлаанд. Иштирокчии Рӯзҳои адабиёти шӯравӣ дар Тоҷикистон (1981).
 == Осор ==