Маъруф Орифӣ: Тафовут байни таҳрирҳо

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Content deleted Content added
х →‎top: clean up using AWB
→‎top: using AWB
Сатри 7: Сатри 7:
|таърихи таваллуд = 1907
|таърихи таваллуд = 1907
| зодгоҳ = {{Зодгоҳ|вилояти Бухоро }}, [[ҶШС Ӯзбекистон]] [[ИҶШС]]
| зодгоҳ = {{Зодгоҳ|вилояти Бухоро }}, [[ҶШС Ӯзбекистон]] [[ИҶШС]]
|таърихи даргузашт = 1978
|таърихи даргузашт = 1978
|шаҳрвандӣ = {{парчамбандӣ|Тоҷикистон}}
|шаҳрвандӣ = {{парчамбандӣ|Тоҷикистон}}
|маҳалли даргузашт = {{МаҳаллиМарг| Душанбе |шаҳри Душанбе }},
|маҳалли даргузашт = {{МаҳаллиМарг| Душанбе |шаҳри Душанбе }},
|фазои илмӣ = [[педагогика]]
|фазои илмӣ = [[педагогика]]
|ҷойҳои кор = [[Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистон ба номи Садриддин Айнӣ|Донишкадаи давлатии педагогии ш. Душанбе (ДДОД ба номи Т. Шевченко)]]
|ҷойҳои кор = [[Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистон ба номи Садриддин Айнӣ|Донишкадаи давлатии педагогии ш. Душанбе (ДДОД ба номи Т. Шевченко)]]

Нусха 04:10, 6 октябри 2020

Маъруф Орифӣ
Маъруф Орифӣ (Орифов)
Таърихи таваллуд 1907(1907)
Зодгоҳ вилояти Бухоро , ҶШС Ӯзбекистон ИҶШС
Таърихи даргузашт 1978(1978)
Маҳалли даргузашт Душанбе ,
Кишвар  Тоҷикистон
Фазои илмӣ педагогика
Ҷойҳои кор Донишкадаи давлатии педагогии ш. Душанбе (ДДОД ба номи Т. Шевченко)
Дараҷаи илмӣ: доктори илмҳои педагогика
Унвонҳои илмӣ профессор
Алма-матер Институти муаллимтайёркунии ш. Самарқанд, Донишкадаи давлатии педагогии ш. Душанбе (ДДОД ба номи Т. Шевченко)
Ҷоизаҳо “Муаллими шоистаи Тоҷикистон”, «Аълочии маорифи халқи ИҶШС»

Маъруф Орифӣ (1907, вилояти Бухоро – 1978, ш.Душанбе), доктори илмҳои педагогӣ (1970), профессор (1971).

Зиндагинома

Иштирокдори Ҷанги Бузурги Ватанӣ (1941-1945). Соли 1929 Институти муаллимтайёркунии ш. Самарқанд ва 1939 Донишкадаи давлатии педагогии ш. Душанбе (ДДОД ба номи Т. Шевченко)ро ба охир расондааст. Фаъолияташ пурра дар Донишкадаи давлатии педагогии ш. Душанбе ба номи Т. Шевченко ҷараён гирифтааст. Солҳои 1939-1955 муаллим ва дотсент, 1955-1975 мудири кафедраи педагогика, аз соли 1975 то поёни умр профессори ҳамин кафедра буд. Беш аз шаст осори илмӣ ба ёдгор гузоштааст, ки дар миёни онҳо таҳқиқи афкори педагогии халқи тоҷик мақоми хосро дорост. Донишу малакаашро аз ҷавонони навкор дареғ надоштааст.

Осор

  • Из истории педагогической мысли таджикского народа. – Д., 1962. Часть 1; Д.,1965, Часть 2

Ҷоизаҳо

  • Унвони фахрии “Муаллими шоистаи Тоҷикистон” (1958)
  • нишони сарисинагии «Аълочии маорифи халқи ИҶШС».

Пайвандҳо