Амон Ҳамдамов: Тафовут байни таҳрирҳо
No edit summary |
Шухрат Саъдиев (баҳс | ҳисса) х тащрир |
||
| Сатри 9: | Сатри 9: | ||
}} |
}} |
||
'''Амон Ҳамдамов''' - |
'''Амон Ҳамдамов''' - [[оҳангсоз]] ва [[дирижер]], [[омӯзгор]], [[Ходими хизматнишондодаи санъати Тоҷикистон]] ([[1968]]), [[Ҳунарпешаи халқии Тоҷикистон]] ([[1978]]), узви Иттифоқи оҳангсозони Тоҷикистон (аз с.1958). |
||
==Зиндагинома== |
==Зиндагинома== |
||
Амон Султонович Ҳамдамов |
Амон Султонович Ҳамдамов [[5 май]]и [[соли 1918]] дар гузари Чорраҳаи ш.[[Самарқанд]] ба дунё омадааст. Иштирокчмм ҶБВ-ии с.1941-1945. Мактаби мусиқи (1940), [[Омӯзишгоҳи мусиқии ш.Душанбе|Омӯзишгоҳи мусиқии ш.Сталинобод]] (ҳоло – [[Душанбе]], 1952), Консерватория давлатии ба номи П.И.Чайковский (Москва, 1958)-ро хатм кардааст. Аз 15-солагӣ [[ғижжакнавоз]]и дастаи ҳунарии Театри яҳудиёни ш.Самарқанд (1933-1935), мутриби [[Театри давлатии академии драмавии ба номи А. Лоҳутӣ|Театри драмаи мусиқии Тоҷикистон ба номи А.Лоҳутӣ]] (1935-1938), консертмейстери оркестри созҳои халқии Тоҷикистон (1938-1941). Пас аз анҷоми ҶБВ дирижёри Оркестри созҳои халқӣ (1947-1952; 1958), муаллими [[Омӯзишгоҳи мусиқии ш.Душанбе]](1959-1961; 1970-1981), сардирижёри Оркестри созҳои халқии КДТР (1962-1979), [[дотсент]]и [[Донишкадаи давлатии санъати Тоҷикистон ба номи М. Турсунзода]] (1979-1999). Иштирокчии се Даҳаи адабиёт ва санъати тоҷик дар Москва (1941, 1949, 1957), ҷонишини раиси Иттифоқи оҳангсозони Тоҷикистон (1968-1981). |
||
==Эҷодиёт== |
==Эҷодиёт== |
||
Муаллифи қариб 150 асари мухталиф: |
Муаллифи қариб 150 асари мухталиф: |
||
| Сатри 29: | Сатри 29: | ||
==Мукофот ва ҷоизаҳо == |
==Мукофот ва ҷоизаҳо == |
||
* ду |
* ду ордени “Нишони Фахрӣ”, |
||
* Бо медал ва Ифтихорномаи Фахрии |
* Бо медал ва Ифтихорномаи Фахрии Президиуми Совети Олии Тоҷикистон мукофотонида шудааст.<ref>Аслҳо ва наслҳо. - Душанбе, 1988. – С. 141.</ref> |
||
== Манбаъ == |
== Манбаъ == |
||
<references/> |
<references/> |
||
Нусха 12:20, 7 августи 2015
Амон Ҳамдамов - оҳангсоз ва дирижер, омӯзгор, Ходими хизматнишондодаи санъати Тоҷикистон (1968), Ҳунарпешаи халқии Тоҷикистон (1978), узви Иттифоқи оҳангсозони Тоҷикистон (аз с.1958).
Зиндагинома
Амон Султонович Ҳамдамов 5 майи соли 1918 дар гузари Чорраҳаи ш.Самарқанд ба дунё омадааст. Иштирокчмм ҶБВ-ии с.1941-1945. Мактаби мусиқи (1940), Омӯзишгоҳи мусиқии ш.Сталинобод (ҳоло – Душанбе, 1952), Консерватория давлатии ба номи П.И.Чайковский (Москва, 1958)-ро хатм кардааст. Аз 15-солагӣ ғижжакнавози дастаи ҳунарии Театри яҳудиёни ш.Самарқанд (1933-1935), мутриби Театри драмаи мусиқии Тоҷикистон ба номи А.Лоҳутӣ (1935-1938), консертмейстери оркестри созҳои халқии Тоҷикистон (1938-1941). Пас аз анҷоми ҶБВ дирижёри Оркестри созҳои халқӣ (1947-1952; 1958), муаллими Омӯзишгоҳи мусиқии ш.Душанбе(1959-1961; 1970-1981), сардирижёри Оркестри созҳои халқии КДТР (1962-1979), дотсенти Донишкадаи давлатии санъати Тоҷикистон ба номи М. Турсунзода (1979-1999). Иштирокчии се Даҳаи адабиёт ва санъати тоҷик дар Москва (1941, 1949, 1957), ҷонишини раиси Иттифоқи оҳангсозони Тоҷикистон (1968-1981).
Эҷодиёт
Муаллифи қариб 150 асари мухталиф: сурудҳои
- “Комсомол” (шеъри Абдуҷаббор Қаҳҳорӣ, 1949),
- “Дӯстдорат гаштам”, (шеъри Носирҷон Маъсумӣ, 1950),
- Сюитаи “Насими Вахш”,
- “Шоёни ҳаёт” (шеъри Файзулло Ансорӣ, 1950; 1951) ва ғ.
Барои чандин спектакли ТДАДТ ба номи А.Лоҳутӣ оҳанг офаридааст:
- “Бой ва хизматгор”-и Ҳамза Ҳакимзода (1957),
- “Иродаи зан”-и Аъзам Сидқӣ (1963),
- “Сарбозони инқилоб”-и Ғанӣ Абдулло (1975),
- “Шабҳои фироқ”-и Аминҷон Шукуҳӣ (1963),
- “Мубориза”-и А.Усмонов (1973),
- “Зол ва Рудоба”-и Шамсӣ Қиёмов ва Шералӣ Мастон (1977),
- “Фоҷиаи инсон”-и Абдусалом Атобоев (1984).
Мукофот ва ҷоизаҳо
- ду ордени “Нишони Фахрӣ”,
- Бо медал ва Ифтихорномаи Фахрии Президиуми Совети Олии Тоҷикистон мукофотонида шудааст.[1]
Манбаъ
- ↑ Аслҳо ва наслҳо. - Душанбе, 1988. – С. 141.