Амон Ҳамдамов: Тафовут байни таҳрирҳо

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Content deleted Content added
х тащрир
Сатри 37: Сатри 37:
[[Гурӯҳ:Ходимони санъати Тоҷикистон]]
[[Гурӯҳ:Ходимони санъати Тоҷикистон]]
[[Гурӯҳ:Узви Иттифоқи оҳангсозони Тоҷикистон]]
[[Гурӯҳ:Узви Иттифоқи оҳангсозони Тоҷикистон]]
[[Гурӯҳ:Оҳангсозони Тоҷикистон]]
[[Гурӯҳ:Ҳунарпешаи халқии ҶШС Тоҷикистон]]
[[Гурӯҳ:Ҳунарпешаи халқии ҶШС Тоҷикистон]]
[[Гурӯҳ:Дорандагони унвонҳои фахрӣ аз Тоҷикистон]]
[[Гурӯҳ:Дорандагони унвонҳои фахрӣ аз Тоҷикистон]]

Нусха 12:25, 7 августи 2015

Шаблон:Зиндагинома

Амон Ҳамдамов - оҳангсоз ва дирижер, омӯзгор, Ходими хизматнишондодаи санъати Тоҷикистон (1968), Ҳунарпешаи халқии Тоҷикистон (1978), узви Иттифоқи оҳангсозони Тоҷикистон (аз с.1958).

Зиндагинома

Амон Султонович Ҳамдамов 5 майи соли 1918 дар гузари Чорраҳаи ш.Самарқанд ба дунё омадааст. Иштирокчмм ҶБВ-ии с.1941-1945. Мактаби мусиқи (1940), Омӯзишгоҳи мусиқии ш.Сталинобод (ҳоло – Душанбе, 1952), Консерватория давлатии ба номи П.И.Чайковский (Москва, 1958)-ро хатм кардааст. Аз 15-солагӣ ғижжакнавози дастаи ҳунарии Театри яҳудиёни ш.Самарқанд (1933-1935), мутриби Театри драмаи мусиқии Тоҷикистон ба номи А.Лоҳутӣ (1935-1938), консертмейстери оркестри созҳои халқии Тоҷикистон (1938-1941). Пас аз анҷоми ҶБВ дирижёри Оркестри созҳои халқӣ (1947-1952; 1958), муаллими Омӯзишгоҳи мусиқии ш.Душанбе(1959-1961; 1970-1981), сардирижёри Оркестри созҳои халқии КДТР (1962-1979), дотсенти Донишкадаи давлатии санъати Тоҷикистон ба номи М. Турсунзода (1979-1999). Иштирокчии се Даҳаи адабиёт ва санъати тоҷик дар Москва (1941, 1949, 1957), ҷонишини раиси Иттифоқи оҳангсозони Тоҷикистон (1968-1981).

Эҷодиёт

Муаллифи қариб 150 асари мухталиф: сурудҳои

Барои чандин спектакли ТДАДТ ба номи А.Лоҳутӣ оҳанг офаридааст:

  • “Бой ва хизматгор”-и Ҳамза Ҳакимзода (1957),
  • “Иродаи зан”-и Аъзам Сидқӣ (1963),
  • “Сарбозони инқилоб”-и Ғанӣ Абдулло (1975),
  • “Шабҳои фироқ”-и Аминҷон Шукуҳӣ (1963),
  • “Мубориза”-и А.Усмонов (1973),
  • “Зол ва Рудоба”-и Шамсӣ Қиёмов ва Шералӣ Мастон (1977),
  • “Фоҷиаи инсон”-и Абдусалом Атобоев (1984).

Мукофот ва ҷоизаҳо

  • ду ордени “Нишони Фахрӣ”,
  • Бо медал ва Ифтихорномаи Фахрии Президиуми Совети Олии Тоҷикистон мукофотонида шудааст.[1]

Манбаъ

  1. Аслҳо ва наслҳо. - Душанбе, 1988. – С. 141.