Саидалӣ Вализода: Тафовут байни таҳрирҳо

Саидалӣ Вализода
Саидалӣ Вализода
	Давлатманд Холов
Таърихи таваллуд	10 октябр 1900
Зодгоҳ	ноҳияи Ховалинг Аморати Бухоро
Таърихи даргузашт	12 декабр 1971 (71 сол)
Маҳалли даргузашт	Кӯлоб, ҶШС Тоҷикистон, ИҶШС;
Солҳои фаъолият	1925 - 1971
Пеша(ҳо)	шоир, мутриб, сароянда, оҳангсоз

Browse history interactively

← Фарқияти аввалина Фарқияти баъдина →

Content deleted Content added

ВизуалӣВики-матн

Inline

Нусха 07:14, 15 феврали 2018

Саидалӣ Вализода — шоир, мутриб, сароянда, оҳангсоз ва ҳофизи халқии тоҷик. Ҳунарпешаи хизматнишондодаи ҶШС Тоҷикистон (1945). Ҳофизи халқии ҶШС Тоҷикистон (1960). Аз соли 1943 узви ИН собиқ ИҶШС.

Зиндагинома

Саидалӣ Вализода (10 октябри соли 1900, деҳаи Чуқураки ноҳияи Ховалинг, вилояти Кӯлоб, 12 декабри соли 1971, ш. Кӯлоб) Аз оилаи деҳқони камбағал. Пеш аз инқилоб чоряккор буд. Баъди инқилоб дар сохтмони колхозӣ фаъолона иштирок кард. Падараш шахси санъаткор ва шеърдӯст буд. Аввалин шеъраш «Деҳқони ҷабрдида» (1917). Ғалабаи сохти нав ба шоир илҳом бахшид. Ӯ дар васфи доҳӣ ва Давлати Советӣ шеъри «Ленин-бародар раҳнамо» (1922)-ро эҷод намуда, Ленинро ҳамчун барпо-кунандаи аввалин ҷамъияти нави адолатхоҳу халқпарвар тасвир кардааст.

Эҷодиёт

Эҷодиёти Саидалӣ Вализода бо сохтмони сотсиалистӣ, бо ҳаёти хоҷагӣ ва мадании республика сахт алоқаманд аст. Солҳои 1936-38 артисти Театри колхозии ш. Сталинобод буд. Маҳз ҳамин солҳо ӯ бо А.Лоҳутӣ, М.Турсунзода, М. Раҳимӣ, Суҳайлӣ, М. Миршакар, А. Деҳотӣ ва диг. шинос шуд ва ба шеър бештар майлу ҳавас пайдо кард. Соли 1938 Вализода Ба Ховалинг баргашта, дар назди интер-нати ноҳияи Ховалинг маҳфили драмаи мусиқӣ барпо кард. Минбаъд Вализода ба дастаи ҳаваскорони хонаи бачагони Ховалинг ҳунари мусиқӣ ва ҳофизӣ омӯхт. Шеъру достонҳои ӯ «Ба Тоҷикистон» (1938), «Эй Октябр» (1938), «Папанинчиён» (1939), «Дар васфи Кӯлоб» (1940), «Меҳнат» (1940) ва ғ. дар матбуоти даврӣ чоп шуданд. Дар солҳои Ҷанги Бузурги Ватанӣ (1941-45) мақсади эҷодиёти ӯ ба ғалаба рӯҳбаланд кардани халқ буд. Вализода дар шеърҳои «Хабар» (1941), «Падар ва писар» (1942), «Марг ба фашизм» (1942), «Натвонӣ» (1942), «Мур ту, саг» (1943) ва ғ. ба фашизми немис нафрати беандоза изҳор карда, бо ифтихори зиёд матонат ва қаҳрамонии одамони советиро васф мекунад. Дар номаҳои манзуми шоир «Мактуби ёр» (1941), «Мактуб» (1942), «Салом ба аскари Сурх» (1942) ва ғ. на фақат ҳисси интиқоми одамони советӣ, балки дар онҳо алоқаи мустаҳками фронту ақибгоҳ ва ваҳдати маънавию сиёсии халқи советӣ тасвир ёфтааст. Соли 1945 оид ба корнамоии Қаҳрамони Иттифоқи Советӣ Саидқул Турдиев манзумаи «Қаҳрамон Саидқул Турдиев»-ро навишт. Соли 1949 маҷмӯаи шеърҳои ӯ «Таронаҳо» аз чоп баромад. Маҷмӯ-аҳои ашъораш минбаъд бо номҳои «Дар водии меҳнат» (1955), «Ду додарон» (1960), «Шеърҳо ва достонҳо» (1965), «Ошиқи баҳор» (1970) чоп шуд. Дар ин маҷмӯаҳо беҳтарин шеърҳои то с. 1970 дар мавзӯҳои В. И. Ленин, Инқилоби Октябр, Ватан, саҳроҳои пахта, мубориза бар зидди ҷангҷӯён, васфи сулҳ, сохтмонҳои азими республика ва ғ. эҷодкардаи шоир гирд омадаанд. Ватан дар тасвири шоир гулшани абад, боғи роҳатбахш, бӯстони беозор, манзили аз ғаму андӯҳ озод, бой ва тавоно мебошад. Ӯ дар ҳамаи шеърҳои ба Ватан бахшидааш меҳри бепоёни худро нисбат ба Ватани сотсиалистӣ бо ифтихор ифода кардааст. С. Вализода дар шеърҳои «Меҳнат кун», «Зарур», «Ибрат гир», «Ҳангоми кишти пахта», «Даъвати ман», «Меҳнат шараф аст», «Ҳадаҳа», «Стаханов», «Духтари озод» ва ғ. бунёдкориҳои одамони советӣ, кору рафтори зарбдорони майдони меҳнатро тасвир кардааст. Вализода С. ҳамчун вассофи ғояҳои сулҳу амният дар шеърҳои «Лаънат ба ғоратгарон», «Нест бод ҷангҷӯён», «Нест бод ҷанг» симои импералистони хориҷӣ-оташдиҳандагони ҷанги навро фош ва маҳкум намуда, дар шеърҳои «Қувваи сулҳ», «Тарафдори сулҳ» ғояҳои сулҳу озодиро ташвиқу тарғиб намудааст. С. Вализода шеърҳои ҳаҷвӣ низ эҷод кардааст. С. Вализода муаллифи манзумаҳои «Достони Ҷанги Бузурги Ватанӣ» (1946), «Нозими Ватан» (1952), «Ду додарон» (1958), «Нодир ва Мӯҳтарам» (1964) низ мебошад, ки дар ин офаридаҳо ғояҳои ватанпарварӣ, инсондӯстӣ, меҳнатдӯстӣ ва ғ. тарғиб шудааст. Ӯ инчунин гӯрғӯлисарои машҳури тоҷик буд. Бо ду ордени «Нишони Фахрӣ» ва медалҳо мукофотонида шудааст.

Некдошт

Дар зерсохтори Комплекси осорхонаҳои таърихӣ-кишваршиносии ш. Кулоб дар шаҳри Кулоб - Осорхонаи ба номи Саидали Вализода фаъолият карда истодааст аст.^[1]

Пайвандҳои беруна

↑ Республиканский историко-краеведческий музейный комплекс г. Куляб

Сарчашма

Энсиклопедияи адабиёт ва санъати тоҷик. Ҷ. III. Равзана – Ҷӯраев. — Д.: СИЭСТ, 1989. — С. 471. — 560 с. — ISBN 5-89870-001-3.

Ин мақолаи хурд дар бораи одам аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед.
Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад.

[1] Республиканский историко-краеведческий музейный комплекс г. Куляб

[1]

@@ Сатри 1: / Сатри 1: @@
+{{Мусиқидон
-{{Шахсият
+ |замина               =
-| ном     =Саидалӣ Вализода
-| номи аслӣ     =
+ |ном                  =
+ |номи аслӣ            = Давлатманд Холов
-| тасвир     =noimage.gif
+ |тасвир               =
-| санаи таваллуд     =[[10 октябр]]и [[соли 1800]]
+ |бар                  =
-| зодгоҳ     =[[ноҳияи Ховалинг]]
+ |тавсифи тасвир       =
-| санаи марг     =[[12 декабр]]и [[соли 1971]]
+ |ном ҳангоми таваллуд =
-| навъи фаъолият     =сароянда
+ |номи пурра           =
+ |санаи таваллуд       = 10.10.1900
+ |зодгоҳ               = {{Зодгоҳ|ноҳияи Ховалинг}} [[Аморати Бухоро]]
+ |санаи марг           = 12.12.1971
+ |маҳалли марг         =
+ |солҳои фаъолият      = 1925 - 1971
+ |мамлакат             = {{Парчам|Тоҷикистон}} [[Тоҷикистон]]
+ |касб                 = шоир, мутриб, сароянда, оҳангсоз
+ |навъи садо           =
+ |асбоб                =
+ |сабк                 =
+ |номи мустаъор        =
+ |гурӯҳ                =
+ |ҳамкорӣ              =
+ |ношир                =
+ |мукофотҳо            = [[Ҳунарпешаи хизматнишондодаи ҶШС Тоҷикистон]], [[Ҳофизи халқии ҶШС Тоҷикистон]], {{ордени Нишони Фахрӣ}}, {{ордени Нишони Фахрӣ}}
+ |викианбор            =
+ |викитека             =
+ |вебгоҳ               =
 }}
-'''Саидалӣ Вализода''' - шоир ва ҳофизи халқии тоҷик. [[Ҳунарпешаи хизматнишондодаи ҶШС Тоҷикистон]] ([[1945]]). [[Ҳофизи халқии РСС Тоҷикистон]] ([[1960]]).
+'''Саидалӣ Вализода''' — шоир, мутриб, сароянда, оҳангсоз ва ҳофизи халқии тоҷик. [[Ҳунарпешаи хизматнишондодаи ҶШС Тоҷикистон]] ([[1945]]). [[Ҳофизи халқии ҶШС Тоҷикистон]] ([[1960]]).
+Аз соли 1943 узви ИН собиқ ИҶШС.
 ==Зиндагинома==
 Саидалӣ Вализода ([[10 октябр]]и [[соли 1900]], деҳаи Чуқураки ноҳияи Ховалинг, вилояти Кӯлоб, [[12 декабр]]и [[соли 1971]], ш. Кӯлоб)  Аз оилаи деҳқони камбағал. Пеш аз инқилоб чоряккор буд. Баъди инқилоб дар сохтмони колхозӣ фаъолона иштирок кард. Падараш шахси санъаткор ва шеърдӯст буд. Аввалин шеъраш «Деҳқони ҷабрдида» (1917). Ғалабаи сохти нав ба шоир илҳом бахшид. Ӯ дар васфи доҳӣ ва Давлати Советӣ шеъри «Ленин-бародар раҳнамо» (1922)-ро эҷод намуда, Ленинро ҳамчун барпо-кунандаи аввалин ҷамъияти нави адолатхоҳу халқпарвар тасвир кардааст.
 ==Эҷодиёт==
-Эҷодиёти Вализода С. бо сохтмони сотсиалистӣ, бо ҳаёти хоҷагӣ ва мадании республика сахт алоқаманд аст. Солҳои 1936-38 артисти Театри колхозии ш. Сталинобод буд. Маҳз ҳамин солҳо ӯ бо А.Лоҳутӣ, М.Турсунзода, М. Раҳимӣ, Суҳайлӣ, М. Миршакар, А. Деҳотӣ ва диг. шинос шуд ва ба шеър бештар майлу ҳавас пайдо кард. Соли 1938 Вализода С. Ба Ховалинг баргашта, дар назди интер-нати ноҳияи Ховалинг кружоки драмаи мусиқӣ барпо кард. Минбаъд Вализода С. ба дастаи ҳаваскорони  хонаи бачагони Ховалинг ҳунари мусиқӣ ва ҳофизӣ омӯхт. Шеъру достонҳои ӯ «Ба Тоҷикистон» (1938), «Эй Октябр» (1938), «Папанинчиён» (1939), «Дар васфи Кӯлоб» (1940), «Меҳнат» (1940) ва ғ. дар матбуоти даврӣ чоп шуданд. Дар солҳои Ҷанги Бузурги Ватанӣ (1941-45) мақсади эҷодиёти ӯ ба ғалаба рӯҳбаланд кардани халқ буд. Вализода С. Дар шеърҳои «Хабар» (1941), «Падар ва писар» (1942), «Марг ба фашизм» (1942), «Натвонӣ» (1942), «Мур ту, саг» (1943) ва ғ. ба фашизми немис нафрати беандоза изҳор карда, бо ифтихори зиёд матонат ва қаҳрамонии одамони советиро васф мекунад. Дар номаҳои манзуми шоир «Мактуби ёр» (1941), «Мактуб» (1942), «Салом ба аскари Сурх» (1942) ва ғ. на фақат ҳисси интиқоми одамони советӣ, балки дар онҳо алоқаи мустаҳками фронту ақибгоҳ ва ваҳдати маънавию сиёсии халқи советӣ тасвир ёфтааст. Соли 1945 оид ба корнамоии Қаҳрамони Иттифоқи Советӣ Саидқул Турдиев манзумаи «Қаҳрамон Саидқул Турдиев»-ро навишт. Соли 1949 маҷмӯаи шеърҳои ӯ «Таронаҳо» аз чоп баромад. Маҷмӯ-аҳои ашъораш минбаъд бо номҳои «Дар водии меҳнат» (1955), «Ду додарон» (1960), «Шеърҳо ва достонҳо» (1965), «Ошиқи баҳор» (1970) чоп шуд. Дар ин маҷмӯаҳо беҳтарин шеърҳои то с. 1970 дар мавзӯҳои В. И. Ленин, Инқилоби Октябр, Ватан, саҳроҳои пахта, мубориза бар зидди ҷангҷӯён, васфи сулҳ, сохтмонҳои азими республика ва ғ. эҷодкардаи шоир гирд омадаанд. Ватан дар тасвири шоир гулшани абад, боғи роҳатбахш, бӯстони беозор, манзили аз ғаму андӯҳ озод, бой ва тавоно мебошад. Ӯ дар ҳамаи шеърҳои ба Ватан бахшидааш меҳри бепоёни худро нисбат ба Ватани сотсиалистӣ бо ифтихор ифода кардааст. Вализода С. дар шеърҳои «Меҳнат кун», «Зарур», «Ибрат гир», «Ҳангоми кишти пахта», «Даъвати ман», «Меҳнат шараф аст», «Ҳадаҳа», «Стаханов», «Духтари озод» ва ғ. бунёдкориҳои одамони советӣ, кору рафтори зарбдорони майдони меҳнатро тасвир кардааст. Вализода С. ҳамчун вассофи ғояҳои сулҳу амният дар шеърҳои «Лаънат ба ғоратгарон», «Нест бод ҷангҷӯён», «Нест бод ҷанг» симои импералистони хориҷӣ-оташди-ҳандагони ҷанги навро фош ва маҳкум намуда, дар шеърҳои «Қувваи сулҳ», «Тарафдори сулҳ» ғояҳои сулҳу озодиро ташвиқу тарғиб намудааст. В. шеърҳои ҳаҷвӣ низ эҷод кардааст. Вализода С. муаллифи манзумаҳои «Достони Ҷанги Бузурги Ватанӣ» (1946), «Нозими Ватан» (1952), «Ду додарон» (1958), «Нодир ва Мӯҳтарам» (1964) низ мебошад, ки дар ин офаридаҳо ғояҳои ватанпарварӣ, инсондӯстӣ, меҳнатдӯстӣ ва ғ. тарғиб шудааст. В. инчунин гурӯғлихони машҳур буд. Бо ду ордени «Нишони Фахрӣ» ва медалҳо мукофотонида шудааст. Аз соли 1943 узви ИН собиқ ИҶШС.
+Эҷодиёти Саидалӣ Вализода  бо сохтмони сотсиалистӣ, бо ҳаёти хоҷагӣ ва мадании республика сахт алоқаманд аст. Солҳои 1936-38 артисти Театри колхозии ш. Сталинобод буд. Маҳз ҳамин солҳо ӯ бо А.Лоҳутӣ, М.Турсунзода, М. Раҳимӣ, Суҳайлӣ, М. Миршакар, А. Деҳотӣ ва диг. шинос шуд ва ба шеър бештар майлу ҳавас пайдо кард. Соли 1938 Вализода Ба Ховалинг баргашта, дар назди интер-нати ноҳияи Ховалинг маҳфили драмаи мусиқӣ барпо кард. Минбаъд Вализода  ба дастаи ҳаваскорони  хонаи бачагони Ховалинг ҳунари мусиқӣ ва ҳофизӣ омӯхт. Шеъру достонҳои ӯ «Ба Тоҷикистон» (1938), «Эй Октябр» (1938), «Папанинчиён» (1939), «Дар васфи Кӯлоб» (1940), «Меҳнат» (1940) ва ғ. дар матбуоти даврӣ чоп шуданд. Дар солҳои [[Ҷанги Бузурги Ватанӣ]] (1941-45) мақсади эҷодиёти ӯ ба ғалаба рӯҳбаланд кардани халқ буд. Вализода  дар шеърҳои «Хабар» (1941), «Падар ва писар» (1942), «Марг ба фашизм» (1942), «Натвонӣ» (1942), «Мур ту, саг» (1943) ва ғ. ба фашизми немис нафрати беандоза изҳор карда, бо ифтихори зиёд матонат ва қаҳрамонии одамони советиро васф мекунад. Дар номаҳои манзуми шоир «Мактуби ёр» (1941), «Мактуб» (1942), «Салом ба аскари Сурх» (1942) ва ғ. на фақат ҳисси интиқоми одамони советӣ, балки дар онҳо алоқаи мустаҳками фронту ақибгоҳ ва ваҳдати маънавию сиёсии халқи советӣ тасвир ёфтааст. Соли 1945 оид ба корнамоии Қаҳрамони Иттифоқи Советӣ [[Саидқул Турдиев]] манзумаи «Қаҳрамон Саидқул Турдиев»-ро навишт. Соли 1949 маҷмӯаи шеърҳои ӯ «Таронаҳо» аз чоп баромад. Маҷмӯ-аҳои ашъораш минбаъд бо номҳои «Дар водии меҳнат» (1955), «Ду додарон» (1960), «Шеърҳо ва достонҳо» (1965), «Ошиқи баҳор» (1970) чоп шуд. Дар ин маҷмӯаҳо беҳтарин шеърҳои то с. 1970 дар мавзӯҳои В. И. Ленин, Инқилоби Октябр, Ватан, саҳроҳои пахта, мубориза бар зидди ҷангҷӯён, васфи сулҳ, сохтмонҳои азими республика ва ғ. эҷодкардаи шоир гирд омадаанд. Ватан дар тасвири шоир гулшани абад, боғи роҳатбахш, бӯстони беозор, манзили аз ғаму андӯҳ озод, бой ва тавоно мебошад. Ӯ дар ҳамаи шеърҳои ба Ватан бахшидааш меҳри бепоёни худро нисбат ба Ватани сотсиалистӣ бо ифтихор ифода кардааст. С. Вализода  дар шеърҳои «Меҳнат кун», «Зарур», «Ибрат гир», «Ҳангоми кишти пахта», «Даъвати ман», «Меҳнат шараф аст», «Ҳадаҳа», «Стаханов», «Духтари озод» ва ғ. бунёдкориҳои одамони советӣ, кору рафтори зарбдорони майдони меҳнатро тасвир кардааст. Вализода С. ҳамчун вассофи ғояҳои сулҳу амният дар шеърҳои «Лаънат ба ғоратгарон», «Нест бод ҷангҷӯён», «Нест бод ҷанг» симои импералистони хориҷӣ-оташдиҳандагони ҷанги навро фош ва маҳкум намуда, дар шеърҳои «Қувваи сулҳ», «Тарафдори сулҳ» ғояҳои сулҳу озодиро ташвиқу тарғиб намудааст. С. Вализода шеърҳои ҳаҷвӣ низ эҷод кардааст. С. Вализода муаллифи манзумаҳои «Достони Ҷанги Бузурги Ватанӣ» (1946), «Нозими Ватан» (1952), «Ду додарон» (1958), «Нодир ва Мӯҳтарам» (1964) низ мебошад, ки дар ин офаридаҳо ғояҳои ватанпарварӣ, инсондӯстӣ, меҳнатдӯстӣ ва ғ. тарғиб шудааст. Ӯ инчунин [[Гӯрғулӣ|гӯрғӯли]]сарои машҳури тоҷик буд. Бо ду ордени «Нишони Фахрӣ» ва медалҳо мукофотонида шудааст.
 ==Некдошт==
 Дар зерсохтори [[Комплекси осорхонаҳои таърихӣ-кишваршиносии ш. Кулоб]]  дар  шаҳри [[Кулоб]] - Осорхонаи ба номи Саидали Вализода фаъолият карда истодааст аст.<ref>[http://elint.kunstkamera.ru/catalog/respublikanskij_istoriko_kraevedcheskij_muzejnyj_kompleks_g_kulyab/ Республиканский историко-краеведческий музейный комплекс г. Куляб]</ref>
-== Адабиёт ==
-Энсиклопедияи адабиёт ва санъати тоҷик. Иборат аз се ҷилд. Ҷилди 3. Равзана – Ҷӯраев. – Душанбе, 2004, с. 471
 ==Пайвандҳои беруна==
 <references/>
+== Сарчашма ==
+* [[Энсиклопедияи адабиёт ва санъати тоҷик]]. Ҷ. III. Равзана – Ҷӯраев. — {{Д.}}: [[Сарредаксияи илмии Энсиклопедияи Советии Тоҷик|СИЭСТ]], 1989. — С. 471. — 560 с. — ISBN 5-89870-001-3.
 [[Гурӯҳ:Адибони Тоҷикистон]]
 [[Гурӯҳ:Оҳангсозони Тоҷикистон]]
-[[Гурӯҳ:Ҳофизи халқии РСС Тоҷикистон]]
+[[Гурӯҳ:Ҳофизи халқии ҶШС Тоҷикистон]]
 [[Гурӯҳ:Ҳунарпешаи хизматнишондодаи ҶШС Тоҷикистон]]