Хаёлбек Додихудоев
| Таърихи таваллуд | 1936 |
|---|---|
| Фазои илмӣ | олим |
Хаёлбек Додихудоев — доктори илми фалсафа (1990), профессор (1990). Узви вобастаи Академияи илмҳои ҶТ (1997). Аълочии маорифи халқи Ҷумҳурии Тоҷикистон (1997).[1]
Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]
Хаёлбек Додихудоев Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон ба номи В.И.Ленинро хатм кардааст (1960), ихтисос – «фалсафа». Самтҳои асосии фаъолияти илмӣ: таърихи фалсафа, фалсафаи иҷтимоӣ. Мудири кафедраи фалсафаи ) Академияи илмҳои ҶШС Тоҷикистон (1974-1992). Директор – ташкилотчӣ (1991-1996), и.в. директори (1996-2000) Институти илмҳои гуманитарии Академияи илмҳои ҶТ, ҳамзамон ректори Донишгоҳи давлатии ба номи М.Назаршоеви Хоруғ (1995-1998). Мудири шуъбаи онтология ва гносеология (2001-2009), сарходими илмии (2009 - то имрӯз) Институти фалсафа ва ҳуқуқи ба номи А.Баҳоваддинови (ҳоло – Институти фалсафа, сиёсатшиносӣ ва ҳуқуқи ба номи А.Баҳоваддинов) Академияи илмҳои ҶТ.
Ҷоизаҳо[вироиш | вироиши манбаъ]
Бо ордени «Дӯстӣ», медали «Ветерани меҳнат» тақдир шудааст. Аълочии маорифи халқи Ҷумҳурии Тоҷикистон (1997).
Манобеъ[вироиш | вироиши манбаъ]
- ↑ Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон.Ҳайати шахсӣ. – Душанбе: Дониш, 2011. - 216 с.
|
Ин мақолаи хурд дар бораи одам аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад. |