Ибни Абишайба

Ибни Абишайба
Ибни Абишайба
	араб. ар. ابن أبي شيبة‎
Иттилооти инфиродӣ
Касб, шуғл:	муаррих, муҳаддис
Таърихи таваллуд:	776, 775, 776 ё 776
Зодгоҳ:	Куфа, Ироқ, Хилофати Аббосиён;
Таърихи даргузашт:	2 август 849 ё 850
Маҳалли даргузашт:	Куфа, Ироқ, Хилофати Аббосиён;
Кишвар:	Хилофати Аббосиён;
Эътиқод:	ислом ва суннӣ
Самти фаъолият:	илми ҳадис
Устодон:	Абдуллоҳ ибни Муборак, Sufyan ibn `Uyaynah[d] ва Abd ar-Rahman ibn Mahdi[d]
Шогирдон:	ʻAbd Allāh ibn Muḥammad Baghawī[d], Abu Zur'a al-Razi[d], Ḥarbī, Ibrāhīm ibn Isḥāq[d], Ибни Моҷа ва Абӯяълои Мавсилӣ[d]
Осор:	Феҳрист Musannaf Ibn Abi Shaybah[d]
	Вироиши Викидода

Абубакр Абдуллоҳ ибни Муҳаммад ибни Абишайбаи Абсии Куфӣ маъруф ба Ибни Абишайба (ар. ابن أبي شيبة‎‎; 776^[1], 775, 776 ё 776, Куфа, Ироқ, Хилофати Аббосиён — 2 август 849 ё 850, Куфа, Ироқ, Хилофати Аббосиён) — муҳаддиси машҳур ва ҳофизи сиқа.

Зиндагинома

Ибни Абишайба дар боби ҳадис аз наздикон ва ҳамтоёни Аҳмад ибни Ҳанбал ба шумор меравад. Аз вай бо номҳои Имоми Алам ва Сайидулҳуффоз ёд кардаанд. Аз Ибни Абишайба таълифоти зиёде дар риштаи ҳадис боқӣ мондааст, ки китобҳои «ал-Муснад» ва «ал-Мусаннаф фӣ-л-аҳодиси ва-л-осор», маъруф ба «Мусаннафи Ибни Абишайба» машҳуртарини онҳо мебошанд.

Эзоҳ

↑ ^1.0 ^1.1 Deutsche Nationalbibliothek Record #10237239X // Общий нормативный контроль (GND) (нем.) — 2012—2016.

Адабиёт

Ибни Абишайба / А. Боқизода // Замин — Илля. — Д. : СИЭМТ, 2018. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 7). — ISBN 978-99947-33-89-9.

[_a5d05b09ca80adc8-1] 1.0 ^1.1 Deutsche Nationalbibliothek Record #10237239X // Общий нормативный контроль (GND) (нем.) — 2012—2016.

[1]