Ибни Абиҳотим

Ибни Абиҳотим
араб. ар. أبو مُحمَّد عبد الرحمٰن بن مُحمَّد بن إدريس بن المُنذر بن داود بن مهران التّميمي الحَنْظَلي الرازي‎
Иттилооти инфиродӣ
Касб, шуғл:	муҳаддис
Таърихи таваллуд:	854 ё 810
Зодгоҳ:	Рай, Устони Теҳрон, Эрон
Таърихи даргузашт:	938
Маҳалли даргузашт:	Тус, Эрон
Эътиқод:	ислом
Падар:	Абиҳотим Муҳаммад ибни Идриси Розӣ[d]
Устодон:	Salih ibn Ahmad ibn Hanbal[d], Абдуллоҳ ибни Аҳмад ибни Ҳанбал[d], Абиҳотим Муҳаммад ибни Идриси Розӣ[d], Abu Zur'a al-Razi[d], Муслим ибни Ҳаҷҷоҷ ва ʻAli ibn Harb[d]
Осор:	Феҳрист Al-Jarh wa al-Ta'dil[d], al-Marasil[d], Q19420062? ва Ādāb al-Shāfiʻī wa-manaqibihi[d]
Вироиши Викидода

Абумуҳаммад Абдурраҳмон ибни Муҳаммад ибни Абиҳотим ибни Идриси Тамимии Розӣ (ар. أبو محمد عبد الرحمن بن محمد بن إدريس بن المنذر بن داود بن مهران التّميمي الحَنْظَلي الرازي‎; 854 ё 810, Рай, Устони Теҳрон — 938, Тус) — муҳаддис ва муфассир.

Зиндагинома

Дар риштаи ҳадисшиносӣ ва тафсир таълифоти зиёде аз худ боқӣ гузоштааст. Асарҳои зерини вай барои аҳли ҳадис ва дигар пажӯҳишгарон сарчашмаи муътамад ба шумор мераванд: «ал-Ҷарҳу ва-т-таъдил», «ал-Куно», «Илалу-л-ҳадис», «ал-Муснаду-л-кабир», «ал-Маросил» ва «Тафсир».

Адабиёт

• Ибни Абиҳотим / А. Боқизода // Замин — Илля. — Д. : СИЭМТ, 2018. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 7). — ISBN 978-99947-33-89-9.