Ибни Ваҳшия

Ибни Ваҳшия
Таърихи таваллуд	асри IX
Зодгоҳ	Ироқ
Таърихи даргузашт	тақрибан 930
Кишвар	Хилофати Аббосиён
Парвандаҳо дар Викианбор

Абубакр Аҳмад ибни Алӣ ибни Қайс ал Ваҳшия ал-Қасдонӣ ал-Қусайнӣ ан-Наботӣ ас-Суфӣ, маъруф ба Ибни Ваҳшия (ар. ابن وحشیه‎; асри IX, Ироқ — тақрибан 930) — кишоварз, донишманд, кимиёдон, нависанда ва мисршинос.

Зиндагинома

Дар деҳаи Қусайни ҳаволии Куфаи Ироқ таваллуд шудааст. Ибни Надим дар «ал-Феҳрист» осори Ибни Ваҳшияро оид ба кишоварзӣ, кимиё, физика ва тиб номбар кардааст. «Китобу-л-филаҳа-н-набатия» («Кишоварзии набатӣ»), ки тақрибан соли 904 таълиф шудааст, оид ба рустаниҳо, манбаъҳои об ва сифати онҳо, ҳаво, сабаби буридани дарахтон, ҳосилхезии хок, рӯёндани ҳосил ва ғ. маълумот медиҳад. Китоб дар асоси сарчашмаҳои юнонӣ навишта шудааст.

Адабиёт

• Ибни Ваҳшия // Замин — Илля. — Д. : СИЭМТ, 2018. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 7). — ISBN 978-99947-33-89-9.