Ҷаҳиш ба мӯҳтаво

Ибни Касир

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Ибни Касир
араб. ар. إسماعيل بن عُمر بن كثير بن ضَوْ بن درع القرشي الحَصْلي البُصروي الدمشقي الشافعي
сурат
Иттилооти инфиродӣ
Касб, шуғл: муҳаддис, фақеҳ, муфассир, муаррих, exegete
Таърихи таваллуд: 1301[1][2]
Зодгоҳ:
Таърихи даргузашт: 1373[3]
Маҳалли даргузашт:
Маҳалли дафн:
Эътиқод: ислом
Самти фаъолият: таърихи ислом[d], илми ҳадис, тафсир ва фиқҳ
Корфармо:
Устодон: Ибни Таймийя, Заҳабӣ[d], Ибни Қайими Ҷавзия, Yusuf ibn Abd al-Rahman al-Mizzi[d] ва al-Dimyāṭī[d]
Осор:

Иттилооти иловагӣ
Лоиҳаҳои алоқаманд:  Викианбор  
Викигуфтовард
Вироиши Викидода

Абулфидо Имодуддин Исмоил ибни Умар ибни Касири Димишқӣ, маъруф ба Ибни Касир (ар. ابن كثير‎; 1301[1][2], Бусро ё Даръо1373[3], Димишқ) — ҳофиз (рутбае дар ривояти ҳадис), муфассир, фақеҳи шофеӣ, таърихнигор, яке аз муҳаққиқони тавоно ва нухбагони фикрӣ дар тамоми бахшҳои фарҳанги ислом.

Аз вай осори илмии зиёде боқӣ мондааст. Китобҳои «ал-Бидоя ва-н-ниҳоя» дар таърих, «Тафсиру-л-Қуръони-л-карим», маъруф ба «Тафсири Ибни Касир», «Табақоту-л-фуқаҳои-ш-шофеийин», «Шарҳу Саҳеҳи-л-Бухорӣ» (нокомил), «Ҷомеъу-л-масонид», «ат-Такмил фӣ маърифати-с-сиқоти ва-з-зуъафои ва-л-маҷоҳил» ва «ал-Фусул фӣ ихтисори сирати-р-расул» аз он ҷумла мебошанд.