Мир (унвон)
Мир (форсӣ: مير унвонест, ки дар кишварҳои исломӣ маъмул аст, ки одатан сарвари қабиларо ифода мекунад. Аз калимаи арабии «амир» (ар. أمير) гирифта шудааст[1].
Дар Имперотурии Усмонӣ унвони мир-и-мирон дар баробари амири араб ал-умаро («амири амирон») ҳамчун аналоги бейлербейи туркӣ маъмул буд.
Дар нимҷазираи Ҳинд пас аз ба қудрат расидани муғулҳо унвони «мир» дар якҷоягӣ бо калимаҳои забони урду барои таъини маршал (мир-тузак), фармондеҳон ва сардорон (мир-дах), сардор (мир-саман), сардори посбон (мир-шикар), коменданти артиллерия (мир-и-атош), раисони маҷлис (мир-и маҷлис), раиси маҳалла (мир-маҳалла) ва саркотиб (мир-муншӣ) истифода мешуданд. Дар подшоҳии Непали ҳиндустонӣ унвони Мир Мунширо сардори котиби вазорати корҳои хориҷӣ ва унвони Мир Умарао (аз Ар. Эмир ал-Умара) роҳбари баландпояи поёнтар аз рутбаи сардорро ишғол мекарданд. Яке аз ҳокимони Балуҷистон дар асри XV Мир Чакар ном дошт.
Дар Осиёи Марказӣ ва Ҷанубӣ «мир» ба мисли калимаи «хон» аксар вақт ҷузъи номи шахс аст (масалан, Мир Муртазо Бҳутто, Мирмуҳаммад Амини Бухорӣ). Ин вожа дар номи чанд шаҳрҳои Покистон низ омадааст: Мирпур дар Озод-Кашмир ва Мирпур Хос дар Синд .
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ Бартольд В. В. Работы по исторической географии / О. Г. Большаков, А. М. Беленицкий. — Восточная литература, 2002. — С. 346. — 711 с. — (Классики отечественного востоковедения).