Jump to content

Салтанати Мамолик

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Салтанати Мамолик
1250 — 1517


Пойтахт Қоҳира
Забон(ҳо) арабӣ ва Mamluk-Kipchak[d]
Шакли ҳукмронӣ подшоҳӣ

Салтанати Мамолик (< سلطنة المماليك, Салтанати Миср ал-Мамолик ) — давлати пошоҳии исломии Миср, ки аз ҷониби ҷанговарони касбии ғулом, мамоликҳо таъсис дода шудааст. Он аз соли 1250 то 1517 вуҷуд дошт. Он сарзаминҳои Мисри муосир, Фаластин, Исроил, Урдун, Шом, Сурия ва ҳамчунин қисмате аз Либиё, Туркия, Арабистони Саудӣ ва Судонро ишғол мекард. Салтанат пас аз ба даст овардани ҳокимияти давлатӣ дар Қоҳира аз ҷониби мамоликҳо, ки сулолаи Айюбиёнро сарнагун карданд, ба вуҷуд омадааст. Аз соли 1261 зиёратгоҳҳои исломии АрабистонроМакка ва Мадина назорат мекард. Дар соли 1382 мамолукҳо табаддулот ба амал оварда, Барқуқ зодаи Черкесро султон таъин карданд. Сулолаи Бурҷитҳои Черкес, ки онро Барқуқ таъсис додааст, то охири мавҷудияти худ дар салтанат ҳукмронӣ мекард. Дар соли 1517 он аз ҷониби Имперотурии Усмонӣ хароб карда шуд, ки қаламрави Мисрро ба як Иёлати Миср табдил дод.

Номгузориҳои таърихӣ

[вироиш | вироиши манбаъ]
  • Давлати туркӣ/туркӣ ( ар. الدولة التركية‎, Давлат ат-Туркия ) — дар маъхазҳои имрӯзаи араб.
  • Салтанати Мамолики Миср ( ар. سلطنة المماليك‎, Салтанати Миср ал-Мамолик )
  • Салтанати Миср — барои фарқ кардани он аз Салтанати Дехлй.
  • Салтанати Қоҳира — аз Салтанати Мисри солҳои 1914—1922 фарқ карда шавад.
  • Тохтутозҳои Салибдорон.
  • Ҷанги Усмонӣ-Мамоликӣ (1485-1491) — ғалабаи Салтанати Мамоликикҳо.
  • Ҷанги Усмонӣ-Мамоликӣ (1516-1517) — торумор ва хароб шудани Салтанати Мамоликҳо.

Сулолаи Бурҷитҳо

[вироиш | вироиши манбаъ]
  • Шаҷар ад-Дурр (1250)
  • ал-Муизз Иззиддин Айбек (1250—1257)
  • ал-Мансур Нураддин Алӣ (1257-1259)
  • ал-Музаффар Сайф ад-дини Кутуз (1259—1260)
  • аз-Зоҳир Рукн ад-Дин Байбарси I ал-Бундукдорӣ (1260-1277)
  • ас-Сайид Носириддин Баракахон (1277-1280)
  • ал-Одил Бадриддин Саламиш (1280)
  • ал-Мансур Сайф ад-Дин Калъун ал-Алфй (1280—1290)
  • ал-Ашраф Салоҳ ад-Дин Халил (1290-1294)
  • ан-Носири Носириддин Мухаммад (1294–1295, 1299–1309, 1309–1340)
  • ал-Одил Зайн ад-Дин Китбуга (1295-1297)
  • ал-Мансур Ҳусамад-дини Лоҷин (1297—1299)
  • ал-Музаффар Рукнуддини Байбарси II ал-Чашонкир (1309)
  • ал-Мансур Сайф ад-дин Абубакр (1340—1341)
  • ал-Ашраф Ала ад-дини Кучук (1341—1342)
  • ан-Носири Шиҳобиддин Аҳмад (1342)
  • ас-Солиҳ Имодиддин Исмоил (1342-1345)
  • ал-Комил Сайф ад-дини Шабони I (1345—1346)
  • ал-Музаффар Сайфуддин Ҳоҷи I (1346—1347)
  • ан-Носири Носириддин ал-Хасан (1347—1351, 1354—1361)
  • ас-Солиҳ Салоҳ ад-Дин Солеҳ (1351-1354)
  • ал-Мансур Салоҳиддин Муҳаммад (1361-1363)
  • ал-Ашраф Насириддини Шабони II (1363—1376)
  • ал-Мансур Ала ад-дин Алй (1376-1382)
  • ас-Солиҳ Салоҳиддин Ҳоҷӣ II (1382, 1389-1390)

Сулолаи Бурҷитҳо

[вироиш | вироиши манбаъ]
Мақолаи асосӣ: Бурҷитиён

Нигаред низ

[вироиш | вироиши манбаъ]
  • Миср аз пошхӯрии Хилофат то Имперутории Усмонӣ
  • Салибдорон
  • Муҳосираи Акра
  • Таърихи Миср
  • Таърихи Туркия
  • Иналжик, Г. Империяи Усмонӣ: асри классикӣ 1300–1600 [Бойгонӣ 7 июни 2015, дар мошини Wayback .] / Trans. аз англисӣ АТ. Галенко; илмҳо. ред. ДАР. Остапчук; Институти шарқшиносии АИ Украина. - Киев: Критика, 1998. — 286 с.