Ал Ҷосия (араб. الجاثية — ') — чилу панҷум сураи Қуръон.
Сура дар Макка нозил шудааст ва иборат аз 37 оят аст.
|
Ҳо, мим. Нозил шудани ин китоб аз ҷониби Худои ғолибу ҳаким аст. Албатта дар осмонҳову замин нишонаҳои ибратест барои муъминон! Ва дар офариниши шумо ва пароканда шудани ҷунбандагон ибратҳост барои аҳли яқин. (имон) Омадушуди шабу рӯз ва ризқе, ки Худо аз осмон мефиристад ва замини мурдаро ба он зинда мекунад ва низ дар вазиши бодҳо ибратҳост барои оқилон. Инҳо оёти Худост, ки ба ростӣ бар ту тиловат мекунем. Ғайри Худову оёташ ба кадом сухан имон меоваранд? Оёти Худоро, ки бар ӯ хонда мешавад, мешунавад. Он гоҳ ба гарданкашӣ сахт меистад, чунон ки гӯӣ ҳеч нашунидааст. Пас ба азобе дардовараш башорат (хушхабар) деҳ. Чун чизе аз оёти Моро фаро гирад, ба масхарааш мегирад, инҳо сазовори азобе хоркунандаанд. Пеши рӯяшон ҷаҳаннам аст. Ва моле, ки ба даст овардаанд ва касоне, ки ғайри Худои якто ба худоӣ гирифтаанд, ба ҳолашон фоида накунад. Онҳорост азобе бузург!
|
|
|
---|
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17. Исро
18.
19.
20.
21.
22. Ҳаҷ
23.
24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
32. Саҷда
33.
34.
35.
36.
37.
38.
39.
40.
41. Фуссилат
42.
43.
44.
45.
46.
47.
48.
49.
50.
51.
52.
53.
54.
55.
56.
57.
58.
59.
60.
61.
62.
63.
64.
65.
66.
67.
68.
69.
70.
71.
72.
73.
74.
75.
76.
77.
78.
79.
80.
81.
82.
83.
84.
85.
86.
87.
88.
89.
90.
91.
92.
93.
94. Иншироҳ
95.
96.
97.
98.
99.
100.
101.
102.
103.
104.
105.
106.
107. Моъун
108. Кавсар
109. Кофирун
110. Наср
111. Масад
112. Ихлос
113.
114.
|