Фридрих Бергиус

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Фридрих Бергиус
олмонӣ: Friedrich Bergius
Таърихи таваллуд 11 октябр 1884(1884-10-11)[1][2][3][…]
Зодгоҳ
Таърихи даргузашт 30 март 1949(1949-03-30)[1][2] (64 сол)
Маҳалли даргузашт
Кишвар
Фазои илмӣ кимиё
Ҷойҳои кор
Дараҷаи илмӣ: докторӣ[d][4]
Алма-матер
Роҳбари илмӣ Richard Abegg[d]
Ҷоизаҳо
 Парвандаҳо дар Викианбор

Фридрих Бергиус (олмонӣ: Friedrich Bergius, 11 октябри 1884, наздикии Бреслау — 31 марти 1949, Буэнос-Айрес) — шимидони олмонӣ.

Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]

Ба омӯзиши илми кимиё зери роҳбарии Алберт Ладенбург ва Рихард Абегг дар До­нишгоҳи Бреслау (1903) пардохтааст. Соли 1907 дараҷаи докториро соҳиб гашт. Б. усули ҳосил кардани сӯзиш­вории моеъро бо роҳи бо гид­роген сер кардани омехтаи ангишти хока, партови зифт­монанди истеҳсоли кокс ва гази генераторӣ таҳти фишори зиёда аз 20 Мн/м2 (200 кгс/см2) ва ҳарор. тақр. 5000С дарёфт намудааст (1913). Ҳамроҳи Карл Бош барои кашф ва таҳқиқи таъсири фишори баланд дар кимиё сазовори Мукофоти нобелӣ гаштааст (1931).

Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]

Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]