Ҷонишинҳои номуайянӣ

Мисолҳо:

• — Не, бояд ягон гап бошад... (Сорбон);
• Кадом рӯз, ки қадаматро беҷо мондӣ, ҳамон рӯз бо дастёрии ин хат туро ба кӯрқозиҳо ошно хоҳам кард (Садриддин Айнӣ).

Ҷонишини баъзе ҷузъи номуайяниро аз кулл ҷудо мекунад.

Мисол:

• Баъзе аз инҳо ғилофи корд медӯхтанд (Садриддин Айнӣ).

Ҷонишинҳои чанд,чандин ва якчанд миқдори номуайянро далолат мекунанд.

Мисолҳо:

• Бо ин чанд бех сабзӣ нафсашро ором дод (Садриддин Айнӣ);
• Якчанд бех сабзиро аз замин кашида гирифт (Садриддин Айнӣ).

Ҷонишинҳои фалон, бисмадон, фалонӣ, бисмадонӣ шахси номуайянро далолат мекунанд.

Мисол:

• Дар деҳа овоза паҳн шуд, ки босмачиҳо фалониро дастгир кардаанд, фалониро тирборон кардаанд, фалониро бо шамшер зада куштаанд (Сотим Улуғзода).

Нигаред низ

• Ҷонишин (дастури забон)

Адабиёт

• Грамматикаи забони адабии ҳозираи тоҷик. — Душанбе: Дониш, 1985. — 170саҳ.