Бергама

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Бергама
тур. Bergama[1]
Кишвар  [[|]]
Таърих ва ҷуғрофиё
Масоҳат
  • 1 544 км²[2]
Баландӣ
68 ± 1 м
Вақти минтақавӣ UTC+03:00
Аҳолӣ
Аҳолӣ
  • 103 185 тан (2018)
Шиносаҳои ададӣ
Коди телефон 232
Нишонаи почта 35700
Коди мошинҳо 35
Вебгоҳи расмӣ(тур.)
Бергама дар харита
 Парвандаҳо дар Викианбор

Бергама ( тур. Bergama) — шаҳр ва ноҳия дар Туркия, дар вилояти Измир аст. Бо маҳсулоти ҳунарҳои мардумӣ маълум аст: либосҳои пахта, маҳсулоти тилоӣ, қолинҳои машҳури Бергама.

Шаҳр дар дарёи Бакирчай, дар 26 км аз соҳили баҳри Эгей ҷойгир аст. Минтақа дар ғарб бо минтақаи Дикили, дар ҷануб бо минтақаи Алиага, дар шарқ бо минтақаи Киник, дар ҷанубу шарқ бо Маниса, бо шимол, бо шимаи Баликесир.

Таърих[вироиш | вироиши манбаъ]

Дар замонҳои қадим, Пергамум, бузургтарин шаҳри минтақа, дар шимолу ғарби шаҳри муосир ҷойгир буд. Дар даврони Рум, Пергамум ба авҷи худ расида, дар он 150,000 нафар сокинон зиндагӣ мекарданд [3].

Таъсиси Бейлики туркии Карас тақрибан соли 1297 ва рахнашавии он ба гулӯгоҳи Дарданелес Византияи Пергамро аз алоқаи заминӣ бо Пруссия, Никея, Никомедия ва Константинопол қатъ кард. Воқеан, аз ин лаҳза сокинони боқимонда дар Юнон дар шароити гуруснагӣ ва ғайрисанитарӣ зиндагӣ мекунанд, зеро туркҳои нажодӣ худи шаҳрро муҳосира карданд ва ҳама заминҳои кишоварзӣ дар наздикии он нобуд карда шуданд. Фавти кӯдакон аз сироятёбӣ якбора боло рафт, инро экспедитсияи қабристонҳои православӣ тасдиқ мекунад. Худи шаҳр зоҳиран дар соли 1315 пурра ба ҳалокат расид. Дар доираи Пакс Осмонана, равобити тиҷоратии шаҳр бо минтақаҳои атроф барқарор шуд ва тадриҷан таҳвили маводи ғизоӣ муқаррар карда шуд. Худи туркҳо низ қисман ба макони зист гузаштанд. Аммо ҳатто дар соли 1337, ба гуфтаи Ибн-Натутта, шаҳр ҳанӯз ҳам хароб буд ва танҳо қалъа дар болои теппааш бо сабаби аҳамияти стратегӣ аз ҷониби туркҳо дар ҳолати корӣ нигоҳ дошта мешуд [4]. Аҳолии православӣ якбора коҳиш ёфт, боқимондаҳои он ғулом буданд. Туркҳо ба ғуломони боқимондаи православӣ иҷозат доданд, ки қабри масеҳиро идома диҳанд. Шумораи фавти кӯдакони навзод бо сабаби сироятёбӣ дар байни юнониҳои боқимонда кам шуд, аммо дар байни наврасони юнонӣ, ки ҳоло туркҳо ҳамчун ғулом фаъолона истифода мекарданд, зиёд шуд [5].

Дар соли 1912 он ҷо зиндагӣ мекарданд: юнониҳо - 25 277 нафар, туркҳо - 22 735 нафар, армянҳо - 1500 нафар.[6]

Ҷойҳои тамошобоб[вироиш | вироиши манбаъ]

Қолинҳои Бергама
  • Манораи Салҷуқӣ, садаи XIV
  • Корвонсаройи Чукурхон (Çukurhan), садаи XIV
  • Корвонсаройи Тошхон (Taşhan), 1432
  • Масҷиди Бузург, 1399
  • Масҷиди Шадирванли (Şadırvanlı), 1550

Пайвандҳо[вироиш | вироиши манбаъ]

Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]