Абдураҳим Ҳасанов: Тафовут байни таҳрирҳо

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Content deleted Content added
Сатри 7: Сатри 7:
|санаи таваллуд = 01.01.1933
|санаи таваллуд = 01.01.1933
|зодгоҳ = {{Зодгоҳ|Душанбе|шаҳри Душанбе}}, [[ҶШС Тоҷикистон]] [[СССР]]
|зодгоҳ = {{Зодгоҳ|Душанбе|шаҳри Душанбе}}, [[ҶШС Тоҷикистон]] [[СССР]]
|шаҳрвандӣ = {{Флаг|Тоҷикистон}}
|шаҳрвандӣ = {{Флаг|Тоҷикистон}}
|маҳалли марг = {{МаҳаллиМарг|Душанбе|шаҳри Душанбе}}
|фазои илмӣ = [[геология]]
|фазои илмӣ = [[геология]]
|ҷойҳои кор =
|ҷойҳои кор =

Нусха 08:02, 27 май 2019

Абдураҳим Ҳасанов
Абдураҳим Ҳасанов
Таърихи таваллуд 1933
Зодгоҳ Душанбе, ҶШС Тоҷикистон СССР
Маҳалли даргузашт
Кишвар  Тоҷикистон
Фазои илмӣ геология
Дараҷаи илмӣ: доктори илм
Унвонҳои илмӣ профессор
Алма-матер Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон ба номи В.И. Ленин
Ҷоизаҳо Шаблон:Ходими шоистаи илми Тоҷикистон

Абдураҳим Ҳасанов (01.01.1933, ш. Душанбе), доктори илмҳои геологӣ ва минералогӣ (1970), профессор (1971), Ходими шоистаи илми Тоҷикистон (1991).

Зиндагинома

Абдураҳим Ҳасанов хатмкардаи (1954) факултаи геологияи Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон ба номи В.И. Ленин аст. Фаъолияташ пурра дар ҳамин боргоҳи илм ҷараён гирифтааст. Давоми беш аз ним аср вазифаҳои лаборант, ассистент, муаллим, муаллими калон, дотсенти кафедраи минералогия ва петрография (1954-1964), мудири ҳамин кафедра (1964-1979), декани факултаи геология (1980-1985) Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон ба номи В.И. Ленинро иҷро кардааст. Аз соли 1985 то 2008 ба кафедраи минералогия ва петрология сарварӣ намудааст. Оид ба масоили мухталифи геология, минералогия, нетрология ва пайдоиши маъдан дар Тоҷикистони Марказӣ ва навоҳии атрофи он беш аз 120 таълифот ба табъ расондааст.Осораш барои омӯзиши қонуниятҳои пайдоиши сарватҳои зеризаминӣ дорои аҳамияти хос мебошад. Бо медали «Барои меҳнати шуҷоатнок» қадр ёфтааст.

Осор

  • Петрология и рудоносность метасоматических комплексов Центрального Таджикистана. – Д., 1966;
  • Петрология интрузивных и метасоматических образований и некоторые вопросы рудогенеза Центрального Таджикистана: Дисс… доктора геолог-минер. наук. – Алмаата, 1970;
  • Геология ва прогресси илмӣ-техникӣ. – Д., 1981;
  • Баъзе фикру мулоҳизаҳо дар бораи зилзила. – Д., 1982;
  • Краткий курс полезных ископаемых. Часть1, 2. – Д., 1987, 1988;
  • Сангҳои қиматбаҳо ва ороишии Тоҷикистон. – Д., 1990;
  • Закономерности размешения, геодинамика и возможная алмазность кимбершта подобных трубок взрыва Центрального Таджикистана. – Д., 2004.[1]

Эзоҳ

  1. Арбобони илми тоҷик (асри ХХ-аввали асри ХХI) / Муаллиф-мураттиб Ёрмуҳаммади Сучонӣ. – Душанбе, 2017. – 728 с.