Амон Ҳамдамов: Тафовут байни таҳрирҳо
Шухрат Саъдиев (баҳс | ҳисса) навсозӣ |
Шухрат Саъдиев (баҳс | ҳисса) навсозӣ, гурӯҳбандӣ |
||
Сатри 14: | Сатри 14: | ||
|солҳои фаъолият = |
|солҳои фаъолият = |
||
|кишвар = |
|кишвар = |
||
|касб = |
|касб = [[композитор]], [[дирижёр]], [[омӯзгор]] |
||
|навъи садо = |
|навъи садо = |
||
|асбоб = |
|асбоб = |
||
Сатри 28: | Сатри 28: | ||
}} |
}} |
||
'''Амон |
'''Амон Ҳамдамов''' - [[композитор]] ва [[дирижёр]], [[омӯзгор]], [[Ходими хизматнишондодаи санъати Тоҷикистон]] ([[1968]]), [[Ҳунарпешаи халқии Тоҷикистон]] ([[1978]]), узви [[Иттифоқи оҳангсозони Тоҷикистон]] (аз с.1958). |
||
==Зиндагинома== |
==Зиндагинома== |
||
Амон Султонович |
Амон Султонович Ҳамдамов [[5 май]]и [[соли 1918]] дар гузари Чорраҳаи ш.[[Самарқанд]] ба дунё омадааст. Иштирокчмм ҶБВ-ии с.1941-1945. Мактаби мусиқи (1940), [[Омӯзишгоҳи мусиқии ш.Душанбе|Омӯзишгоҳи мусиқии ш.Сталинобод]] (ҳоло – [[Душанбе]], 1952), Консерватория давлатии ба номи П.И.Чайковский (Москва, 1958)-ро хатм кардааст. Аз 15-солагӣ [[ғижжакнавоз]]и дастаи ҳунарии Театри яҳудиёни ш.Самарқанд (1933-1935), мутриби [[Театри давлатии академии драмавии ба номи А. Лоҳутӣ|Театри драмаи мусиқии Тоҷикистон ба номи А.Лоҳутӣ]] (1935-1938), консертмейстери оркестри созҳои халқии Тоҷикистон (1938-1941). Пас аз анҷоми ҶБВ дирижёри Оркестри созҳои халқӣ (1947-1952; 1958), муаллими [[Омӯзишгоҳи мусиқии ш.Душанбе]](1959-1961; 1970-1981), сардирижёри Оркестри созҳои халқии КДТР (1962-1979), [[дотсент]]и [[Донишкадаи давлатии санъати Тоҷикистон ба номи М. Турсунзода]] (1979-1999). Иштирокчии се Даҳаи адабиёт ва санъати тоҷик дар Москва (1941, 1949, 1957), ҷонишини раиси [[Иттифоқи оҳангсозони Тоҷикистон]] (1968-1981). |
||
==Эҷодиёт== |
==Эҷодиёт== |
||
Муаллифи қариб 150 асари мухталиф: |
Муаллифи қариб 150 асари мухталиф: |
||
Сатри 50: | Сатри 50: | ||
* ду ордени “Нишони Фахрӣ”, |
* ду ордени “Нишони Фахрӣ”, |
||
* Бо медал ва Ифтихорномаи Фахрии Президиуми Совети Олии Тоҷикистон мукофотонида шудааст.<ref>Аслҳо ва наслҳо. - Душанбе, 1988. – С. 141.</ref> |
* Бо медал ва Ифтихорномаи Фахрии Президиуми Совети Олии Тоҷикистон мукофотонида шудааст.<ref>Аслҳо ва наслҳо. - Душанбе, 1988. – С. 141.</ref> |
||
== Сарчашма == |
|||
== Эзоҳ == |
|||
<references/> |
|||
{{эзоҳ}} |
|||
[[Гурӯҳ:Ходимони санъати Тоҷикистон]] |
[[Гурӯҳ:Ходимони санъати Тоҷикистон]] |
||
[[Гурӯҳ:Узви Иттифоқи оҳангсозони Тоҷикистон]] |
[[Гурӯҳ:Узви Иттифоқи оҳангсозони Тоҷикистон]] |
||
Сатри 59: | Сатри 59: | ||
[[Гурӯҳ:Дорандагони унвонҳои фахрӣ аз Тоҷикистон]] |
[[Гурӯҳ:Дорандагони унвонҳои фахрӣ аз Тоҷикистон]] |
||
[[Гурӯҳ:Дорандаи ордени «Нишони Фахрӣ»]] |
[[Гурӯҳ:Дорандаи ордени «Нишони Фахрӣ»]] |
||
[[Гурӯҳ: |
[[Гурӯҳ:Дирижёрҳои Тоҷикистон]] |
Нусха 14:17, 13 июли 2020
Амон Султонович Ҳамдамов | |
Таърихи таваллуд | 5 май 1918 |
Зодгоҳ | Самарқанд |
Таърихи даргузашт | 15 декабр 2003 (85 сол) |
Маҳалли даргузашт | |
Пеша(ҳо) | композитор, дирижёр, омӯзгор |
Ҷоизаҳо |
Амон Ҳамдамов - композитор ва дирижёр, омӯзгор, Ходими хизматнишондодаи санъати Тоҷикистон (1968), Ҳунарпешаи халқии Тоҷикистон (1978), узви Иттифоқи оҳангсозони Тоҷикистон (аз с.1958).
Зиндагинома
Амон Султонович Ҳамдамов 5 майи соли 1918 дар гузари Чорраҳаи ш.Самарқанд ба дунё омадааст. Иштирокчмм ҶБВ-ии с.1941-1945. Мактаби мусиқи (1940), Омӯзишгоҳи мусиқии ш.Сталинобод (ҳоло – Душанбе, 1952), Консерватория давлатии ба номи П.И.Чайковский (Москва, 1958)-ро хатм кардааст. Аз 15-солагӣ ғижжакнавози дастаи ҳунарии Театри яҳудиёни ш.Самарқанд (1933-1935), мутриби Театри драмаи мусиқии Тоҷикистон ба номи А.Лоҳутӣ (1935-1938), консертмейстери оркестри созҳои халқии Тоҷикистон (1938-1941). Пас аз анҷоми ҶБВ дирижёри Оркестри созҳои халқӣ (1947-1952; 1958), муаллими Омӯзишгоҳи мусиқии ш.Душанбе(1959-1961; 1970-1981), сардирижёри Оркестри созҳои халқии КДТР (1962-1979), дотсенти Донишкадаи давлатии санъати Тоҷикистон ба номи М. Турсунзода (1979-1999). Иштирокчии се Даҳаи адабиёт ва санъати тоҷик дар Москва (1941, 1949, 1957), ҷонишини раиси Иттифоқи оҳангсозони Тоҷикистон (1968-1981).
Эҷодиёт
Муаллифи қариб 150 асари мухталиф: сурудҳои
- “Комсомол” (шеъри Абдуҷаббор Қаҳҳорӣ, 1949),
- “Дӯстдорат гаштам”, (шеъри Носирҷон Маъсумӣ, 1950),
- Сюитаи “Насими Вахш”,
- “Шоёни ҳаёт” (шеъри Файзулло Ансорӣ, 1950; 1951) ва ғ.
Барои чандин спектакли ТДАДТ ба номи А.Лоҳутӣ оҳанг офаридааст:
- “Бой ва хизматгор”-и Ҳамза Ҳакимзода (1957),
- “Иродаи зан”-и Аъзам Сидқӣ (1963),
- “Сарбозони инқилоб”-и Ғанӣ Абдулло (1975),
- “Шабҳои фироқ”-и Аминҷон Шукуҳӣ (1963),
- “Мубориза”-и А.Усмонов (1973),
- “Зол ва Рудоба”-и Шамсӣ Қиёмов ва Шералӣ Мастон (1977),
- “Фоҷиаи инсон”-и Абдусалом Атобоев (1984).
Мукофот ва ҷоизаҳо
- ду ордени “Нишони Фахрӣ”,
- Бо медал ва Ифтихорномаи Фахрии Президиуми Совети Олии Тоҷикистон мукофотонида шудааст.[1]
Эзоҳ
- ↑ Аслҳо ва наслҳо. - Душанбе, 1988. – С. 141.
- Зодагони 5 май
- Зодагони соли 1918
- Шахсиятҳо аз рӯи алифбо
- Зодагони шаҳри Самарқанд
- Даргузаштагони 15 декабр
- Даргузаштагони соли 2003
- Даргузаштагони шаҳри Душанбе
- Дорандагони ордени «Нишони Фахрӣ»
- Ҳунарпешагони халқии ҶШС Тоҷикистон
- Мусиқидонон аз рӯи алифбо
- Википедиа:Мақолаҳои бесурат дар бораи мусиқидонон
- Ходимони санъати Тоҷикистон
- Узви Иттифоқи оҳангсозони Тоҷикистон
- Оҳангсозони Тоҷикистон
- Ҳунарпешаи халқии ҶШС Тоҷикистон
- Дорандагони унвонҳои фахрӣ аз Тоҷикистон
- Дорандаи ордени «Нишони Фахрӣ»
- Дирижёрҳои Тоҷикистон