Жан-Жак Ампер: Тафовут байни таҳрирҳо

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Content deleted Content added
х →‎Сарчашма: ҳазфи гурӯҳи болоӣ using AWB
х →‎Зиндагинома: ислоҳи вожаҳо using AWB
 
Сатри 5: Сатри 5:
Писари физик ва математики маъруф [[Андре-Мари Ампер]]. Донандаи якчанд забони дунё.
Писари физик ва математики маъруф [[Андре-Мари Ампер]]. Донандаи якчанд забони дунё.


Асарҳои ӯ «Таърихи адабиёти Франсия то қарни XII» (1839), «Мадхали таърихи адабиёти франсавии асрҳои миёна» (1840), «Юнон, Рим ва Данте» (1848) ва ғ. байни мутахассисони адабиёти асрҳои миёнаи Аврупо маъруфанд.
Асарҳои ӯ «Таърихи адабиёти Франсия то қарни XII» (1839), «Мадхали таърихи адабиёти франсавии асрҳои миёна» (1840), «Юнон, Рум ва Данте» (1848) ва ғ. байни мутахассисони адабиёти асрҳои миёнаи Аврупо маъруфанд.


Жан-Жак Ампер донандаи хуби ҳамосаҳои қаҳрамонии адабиёти Шарқу Ғарб буд. Оид ба тамаддуни халқҳои Машриқзамин рисолаҳо дорад, ки дар китоби «Илм ва адабиёт дар Шарқ» (1865) фароҳам омадаанд.
Жан-Жак Ампер донандаи хуби ҳамосаҳои қаҳрамонии адабиёти Шарқу Ғарб буд. Оид ба тамаддуни халқҳои Машриқзамин рисолаҳо дорад, ки дар китоби «Илм ва адабиёт дар Шарқ» (1865) фароҳам омадаанд.

Нусхаи кунунӣ то 06:02, 3 июни 2022

Жан-Жак Ампер
фр. Jean-Jacques Ampère
Таърихи таваллуд 12 август 1800(1800-08-12)[1][2][3][…]
Зодгоҳ
Таърихи даргузашт 27 март 1864(1864-03-27)[4][3][5][…] (63 сол)
Маҳалли даргузашт
Кишвар
Имзо Имзо
Логотипи Викигуфтовард Гуфтовардҳо дар Викигуфтовард
Логотипи Викитека Осор дар Викитека
 Парвандаҳо дар Викианбор

Жан-Жак Ампер (фр. Jean-Jacques Ampère; 12 август 1800, Лион — 27 марти 1864, По) — филолог, адабиётшиноси франсавӣ, узви Академияи Фаронса (1846).

Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]

Писари физик ва математики маъруф Андре-Мари Ампер. Донандаи якчанд забони дунё.

Асарҳои ӯ «Таърихи адабиёти Франсия то қарни XII» (1839), «Мадхали таърихи адабиёти франсавии асрҳои миёна» (1840), «Юнон, Рум ва Данте» (1848) ва ғ. байни мутахассисони адабиёти асрҳои миёнаи Аврупо маъруфанд.

Жан-Жак Ампер донандаи хуби ҳамосаҳои қаҳрамонии адабиёти Шарқу Ғарб буд. Оид ба тамаддуни халқҳои Машриқзамин рисолаҳо дорад, ки дар китоби «Илм ва адабиёт дар Шарқ» (1865) фароҳам омадаанд.

Тарҷумаи «Шоҳнома»[вироиш | вироиши манбаъ]

Дар рисолае оид ба нашри ҷилдҳои аввали тарҷумаи франсавии «Шоҳнома», ки шарқшиноси франсавӣ Жул Мол анҷом дода буд, баҳс оростааст. Жан-Жак Ампер ба «Шоҳнома» аз дидгоҳи эстетикаи романтизм баҳо додааст. Дар адабиётшиносии франсавӣ Жан-Жак Ампер нахустин касест, ки ғояи муборизаи некӣ ва бадиро дар «Шоҳнома» пай бурда, гуфтааст, ки «муборизаи байни некию бадӣ, ки асоси теологияи Зардушт аст, асоси достони Фирдавсиро ташкил медиҳад». Дар адабиёти ҷаҳон достонҳои ҳамосӣ бисёранд, вале ба гуфтаи Жан-Жак Ампер «Шоҳнома»-и Фирдавсӣ «беҳтарин достони миллист». Дар бобҳои дигари рисолааш Жан-Жак Ампер «Шоҳнома»-ро бо ҳамосаҳои дигари адабиёти ҷаҳон муқоиса кардааст. Асари Жан-Жак Ампер оид ба «Шоҳнома» ба забонҳои кишварҳои Аврупо, аз ҷумла русӣ тарҷума шудааст.

Дар рисолае оид ба нашри ҷилдҳои аввали тарҷумаи франсавии «Шоҳнома», ки шарқшиноси франсавӣ Жул Мол анҷом дода буд, баҳс оростааст. Жан-Жак Ампер ба «Шоҳнома» аз дидгоҳи эстетикаи романтизм баҳо додааст. Дар адабиётшиносии франсавӣ Жан-Жак Ампер нахустин касест, ки ғояи муборизаи некӣ ва бадиро дар «Шоҳнома» пай бурда, гуфтааст, ки «муборизаи байни некию бадӣ, ки асоси теологияи Зардушт аст, асоси достони Фирдавсиро ташкил медиҳад». Дар адабиёти ҷаҳон достонҳои ҳамосӣ бисёранд, вале ба гуфтаи Жан-Жак Ампер «Шоҳнома»-и Фирдавсӣ «беҳтарин достони миллист». Дар бобҳои дигари рисолааш Жан-Жак Ампер «Шоҳнома»-ро бо ҳамосаҳои дигари адабиёти ҷаҳон муқоиса кардааст. Асари Жан-Жак Ампер оид ба «Шоҳнома» ба забонҳои кишварҳои Аврупо, аз ҷумла русӣ тарҷума шудааст.

Осор[вироиш | вироиши манбаъ]

  • De l’histoire de la poésie (1830) ;
  • De la littérature française dans ses rapports avec les littératures étrangères au moyen âge (1833) ;
  • Littérature et voyages : Allemagne et Scandinavie (1833) ;
  • Histoire littéraire de la France avant le XIIe siècle (3 volumes) (1839) ;
  • Histoire de la littérature au moyen âge. De la formation de la langue française (3 volumes) (1841) ;
  • Ballanche (1849) ;
  • La Grèce, Rome et Dante : études littéraires d’après nature (1848) ;
  • Littérature, voyages et poésies (2 volumes) (1848) ;
  • L’histoire romaine à Rome (4 volumes) (1856) ;
  • César, scènes historiques (1859) ;
  • Promenade en Amérique (2 volumes) (1860) ;
  • La science et les lettres en Orient (1865) ;
  • Mélanges d’histoire et de littérature (2 volumes) (1867) ;
  • L’Empire romain à Rome (2 volumes) (1867) ;
  • Voyage en Égypte et en Nubie (1868) ;
  • Christian ou l’année romaine (1887).

Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]

Сарчашма[вироиш | вироиши манбаъ]