Шом (намоз): Тафовут байни таҳрирҳо

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Content deleted Content added
No edit summary
Сатри 5: Сатри 5:
Вақти намози шом аз нишастани офтоб то ғоиб шудани шафақ аст. Шафақ он сурхие аст, ки пас аз нишастани офтоб дар доираи уфуқи офтобшин зоҳир мешавад.
Вақти намози шом аз нишастани офтоб то ғоиб шудани шафақ аст. Шафақ он сурхие аст, ки пас аз нишастани офтоб дар доираи уфуқи офтобшин зоҳир мешавад.


== Шафақ дар назди имомайн ==
=== Шафақ дар назди имомайн ===
Шафақ дар назди Имомайн ҳамон сурхиест, ки пас аз фурӯ рафтани офтоб дар уфуқи офтобшин зоҳир мешавад, вале он дар назди худи Имом (рҳ) сафедиест, пас аз он сурхӣ зоҳир мешавад. Баъзе уламо қавли Имом (рҳ)-ро саҳеҳ ва фатворо ба он донистаанд ва баъзе қавли Имомайнро мавриди таъйид қарор додаанд. Яъне амал кардан ба ҳар ду қавл ҷоиз аст, дар қавли Имом (рҳ) ваҷҳи эҳтиёт (дар ибодат) ва дар қавли Имомайн ҷиҳати осонӣ ба мардум дар назар гирифта шудааст<ref>Ҳидоя. Ҷ. 1. – С. 145, 146</ref>.
Шафақ дар назди Имомайн ҳамон сурхиест, ки пас аз фурӯ рафтани офтоб дар уфуқи офтобшин зоҳир мешавад, вале он дар назди худи Имом (рҳ) сафедиест, пас аз он сурхӣ зоҳир мешавад. Баъзе уламо қавли Имом (рҳ)-ро саҳеҳ ва фатворо ба он донистаанд ва баъзе қавли Имомайнро мавриди таъйид қарор додаанд. Яъне амал кардан ба ҳар ду қавл ҷоиз аст, дар қавли Имом (рҳ) ваҷҳи эҳтиёт (дар ибодат) ва дар қавли Имомайн ҷиҳати осонӣ ба мардум дар назар гирифта шудааст<ref>Ҳидоя. Ҷ. 1. – С. 145, 146</ref>.



Нусха 12:51, 19 сентябри 2017

بسم الله الرحمن الرحيم
Бахше аз маҷмӯъаи мақолаҳои:

Ислом

Шом ё мағриб (ар. صلاة المغرب‎ — намози мағриб) — чаҳорумин намоз бар асоси замони ба ҷой овардан, дорои се ракъат фарз ва ду ракъат суннат ва аз намозҳои панҷгона дар ислом.

Вақти намози шом

Вақти намози шом аз нишастани офтоб то ғоиб шудани шафақ аст. Шафақ он сурхие аст, ки пас аз нишастани офтоб дар доираи уфуқи офтобшин зоҳир мешавад.

Шафақ дар назди имомайн

Шафақ дар назди Имомайн ҳамон сурхиест, ки пас аз фурӯ рафтани офтоб дар уфуқи офтобшин зоҳир мешавад, вале он дар назди худи Имом (рҳ) сафедиест, пас аз он сурхӣ зоҳир мешавад. Баъзе уламо қавли Имом (рҳ)-ро саҳеҳ ва фатворо ба он донистаанд ва баъзе қавли Имомайнро мавриди таъйид қарор додаанд. Яъне амал кардан ба ҳар ду қавл ҷоиз аст, дар қавли Имом (рҳ) ваҷҳи эҳтиёт (дар ибодат) ва дар қавли Имомайн ҷиҳати осонӣ ба мардум дар назар гирифта шудааст[1].

Эзоҳ

  1. Ҳидоя. Ҷ. 1. – С. 145, 146

Адабиёт

  • Абдушарифи Боқизода, Фиқҳи исломӣ бар асоси мазҳаби ҳанафӣ, Душанбе — 2017