Меҳмон Бахтӣ: Тафовут байни таҳрирҳо

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Content deleted Content added
х таҳрир using AWB
навсозӣ
Сатри 1: Сатри 1:
{{Адиб
{{Шахсият
| ном =
|ном =
| номи аслӣ = Меҳмон Бахтӣ
|номи аслӣ = Меҳмон Бахтӣ
| тасвир = noimage.gif
|тасвир =
|тавсифи тасвир =
| санаи таваллуд =[[25 март]]и<ref>Салом алейкум, Таджикистан! Анонсы событий, прогноз погоды на 25 марта 2014 года (Азия Плюс) http://news.tj/ru/news/salom-aleikum-tadzhikistan-anonsy-den-v-istorii-prognoz-pogody-na-25-marta</ref> [[1946]]<ref>Меҳмон Бахтӣ - Озодагон http://www.ozodagon.com/meshinosed/10820-memon-baht.html</ref>
|ном ҳангоми таваллуд =
| зодгоҳ =деҳаи Шули [[ноҳияи Рашт]]
|номи пурра =
| навъи фаъолият = [[нависанда]], шоир ва дромнавис
|тахаллусҳо =
|санаи таваллуд = 25.03.1945
|зодгоҳ = [[деҳаи Шул]]и {{Зодгоҳ|ноҳияи Рашт|ноҳияи Рашт}}, [[ҶШС Тоҷикистон]]
|санаи марг =
|маҳалли марг =
|шаҳрвандӣ = {{Парчам|Тоҷикистон}} [[Тоҷикистон]]
|навъи фаъолият = {{Нависанда|Нависанда}}, [[шоир]] ва дромнависи тоҷик
|самт =
|жанр =[[ҳикоя]], [[қисса]]. маҷмӯаи шеърҳо
|забони осор = [[забони тоҷикӣ]]
|дебют = 1963
|ҷоизаҳо =
|мукофотҳо =
|Lib =
|сайт =
|викигуфтовард =
|имзо =
}}
}}


[[Акс:Ш.Комилзода, А. Хамдам, Г. Келди в Иране, 2006 год.JPG|thumb|Меҳмон Бахтӣ ҳамроҳи Шариф Комилзода, Ато Ҳамдам дар Эрон, соли 2006]]
[[Акс:Ш.Комилзода, А. Хамдам, Г. Келди в Иране, 2006 год.JPG|thumb|Меҳмон Бахтӣ ҳамроҳи Шариф Комилзода, Ато Ҳамдам дар Эрон, соли 2006]]
'''Меҳмон Бахтӣ''' - нависанда, шоир ва дромнависи тоҷик.<ref>Интихоби дубораи Меҳмон Бахтӣ ба раёсати ИН http://www.bbc.co.uk/tajik/news/2009/07/090703_writerunion.shtml</ref>
'''Меҳмон Бахтӣ''' - нависанда, шоир ва дромнависи тоҷик.<ref>Интихоби дубораи Меҳмон Бахтӣ ба раёсати ИН http://www.bbc.co.uk/tajik/news/2009/07/090703_writerunion.shtml</ref><ref>Меҳмон Бахтӣ - Озодагон http://www.ozodagon.com/meshinosed/10820-memon-baht.html</ref>
==Зиндагинома==
==Зиндагинома==
Меҳмон Бахтӣ [[25 март]]и соли 1946 дар [[деҳаи Шул]]и [[ноҳияи Рашт]] ба дунё омадааст. Ӯ соли 1958 Омӯзишгоҳи педагогӣ ва соли 1963 факулати таъриху адабиёти Донишкадаи давлатии омӯзгории Тоҷикистонро ба поён расондааст. Шурӯъ аз соли 1963 дар идораҳои радио, телевизион ва театр кор кардааст. Соли 1978-1980 директори хонаи адибони ба номи М.Турсунзода буд. Аз ибтидои солҳои 60-и асри XX эҷод мекунад. Муаллифи достони бачагонаи «Қиссаи минқори каҷ» (1968), песаҳои «лаҳзаи ҷовид» (1967), «Ташнаи дидор» (1969), «Эҳ, ҷавонӣ, ҷавонӣ» (1973), маҷмӯаи шеърҳои «Пайғоми баҳор» (1975), «Мазҳакаи роҳзан ва кӯзагар» (1975) ва силсилаи сурудҳост. Песаҳои «Ошёни баланд»-и Меҳмон Бахтӣ аз ҳаёту эҷодиёти М.Турсунзода ва «Лаҳзаи ҷовид» аз ҳаёти аввалин муаллимаҳои кӯҳистони Қаротегин ҳикоят мекунанд. Меҳмон Бахтӣ муаллифи повестҳои «Оҳи сабук» (1971), «Хубон» (1978), «[[Пирамард]]» (1982) ва маҷмӯаҳои «Илҳом» (1979) «Песаҳо» (1982), «Хаёли ширин» (1985), «Рӯҳи тавоно» (1987) мебошад. Меҳмон Бахтӣ шоири суруднавис аст. Аз соли 1995 то 2000 вакили мардумии [[Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон]], даъвати якум аз ҳавзаи интихобии 35-уми ноҳияи Ғарм ва ҳамзамон раиси комиссия оид ба этикаи депутатӣ ва имтиёзҳои депутатӣ буда, соли 2005 узви [[Маҷлиси миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон]] интихоб мегардад. Соли 1999 сардори шӯъбаи ташвиқоти адабиёти [[Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон]] таъин мешавад. Баъд аз он, солҳои 2004 ва 2009, ду бор ба ҳайси раиси [[Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон]] интихоб гардидааст. Меҳмон Бахтӣ муаллифи драмаи “Шоҳ Исмоили Сомонӣ”, повести “Хубон”, “[[Мӯйсафед]]”, маҷмӯаи шеърхои “Илҳом”, “Орзуҳои ширин” ва ғайра мебошад. Бисёре аз осори ӯ ба забони русӣ, украинӣ, узбакӣ, озарӣ ва қирғизӣ таҷумаву нашр шудаанд.<ref>Донишномаи Ҳисор.- Душанбе: "Ирфон", 2015, - с. 368</ref>
Меҳмон Бахтӣ [[25 март]]и соли 1946 дар [[деҳаи Шул]]и [[ноҳияи Рашт]] ба дунё омадааст.
Ӯ соли 1958 Омӯзишгоҳи педагогӣ ва соли 1963 факулати таъриху адабиёти Донишкадаи давлатии омӯзгории Тоҷикистонро ба поён расондааст. Шурӯъ аз соли 1963 дар идораҳои радио,
телевизион ва театр кор кардааст. Соли 1978-1980 директори хонаи адибони ба
номи М.Турсунзода буд. Аз ибтидои солҳои 60-и асри XX эҷод мекунад.
Муаллифи достони бачагонаи «Қиссаи минқори каҷ» (1968), песаҳои «лаҳзаи ҷовид» (1967),
«Ташнаи дидор» (1969), «Эҳ, ҷавонӣ, ҷавонӣ» (1973), маҷмӯаи шеърҳои «Пайғоми баҳор» (1975), «Мазҳакаи роҳзан ва кӯзагар» (1975) ва силсилаи сурудҳост. Песаҳои «Ошёни баланд»-и Меҳмон Бахтӣ аз ҳаёту эҷодиёти М.Турсунзода ва «Лаҳзаи ҷовид» аз ҳаёти аввалин
муаллимаҳои кӯҳистони Қаротегин ҳикоят мекунанд. Меҳмон Бахтӣ муаллифи повестҳои «Оҳи сабук» (1971), «Хубон» (1978), «[[Пирамард]]» (1982) ва маҷмӯаҳои «Илҳом» (1979) «Песаҳо» (1982), «Хаёли ширин» (1985), «Рӯҳи тавоно» (1987) мебошад. Меҳмон Бахтӣ шоири суруднавис аст. Аз соли 1995 то 2000 вакили мардумии [[Маҷлиси Олии Тоҷикистон]], даъвати якум аз ҳавзаи интихобии 35-уми ноҳияи Ғарм ва ҳамзамон раиси комиссия оид ба этикаи депутатӣ ва имтиёзҳои депутатӣ буда, соли 2005 узви Маҷлиси Миллӣ интихоб мегардад.
Соли 1999 сардори шӯъбаи ташвиқоти адабиёти [[Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон]] таъин мешавад. Баъд аз он, солҳои 2004 ва 2009, ду бор ба ҳайси раиси [[Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон]] интихоб гардидааст. Меҳмон Бахтӣ муаллифи драмаи “Шоҳ Исмоили Сомонӣ”, повести “Хубон”, “[[Мӯйсафед]]”, маҷмӯаи шеърхои “Илҳом”, “Орзуҳои ширин” ва ғайра мебошад. Бисёре аз осори ӯ ба забони русӣ, украинӣ, узбакӣ, озарӣ ва қирғизӣ таҷумаву нашр шудаанд.<ref>Донишномаи Ҳисор.- Душанбе: "Ирфон", 2015, - с. 368</ref>


== Сарчашма ==
== Эзоҳ ==
{{эзоҳ}}
<references>


[[Гурӯҳ:Шоирон аз рӯи алифбо]]
[[Гурӯҳ:Шоирон аз рӯи алифбо]]

Нусха 14:10, 19 марти 2018

Меҳмон Бахтӣ
Меҳмон Бахтӣ
Таърихи таваллуд: 25 март 1945(1945-03-25)
Зодгоҳ: деҳаи Шули ноҳияи Рашт, ҶШС Тоҷикистон
Таърихи даргузашт: 20 май 2022(2022-05-20) (77 сол)
Маҳалли даргузашт:
Шаҳрвандӣ:  Тоҷикистон Тоҷикистон
Навъи фаъолият:
нависанда, шоир ва дромнависи тоҷик
Солҳои эҷод: 19642022
Жанр: ҳикоя, қисса. маҷмӯаи шеърҳо
Забони осор: забони тоҷикӣ
Аввалин қадам: 1963
Ҷоизаҳо:


Меҳмон Бахтӣ ҳамроҳи Шариф Комилзода, Ато Ҳамдам дар Эрон, соли 2006

Меҳмон Бахтӣ - нависанда, шоир ва дромнависи тоҷик.[1][2]

Зиндагинома

Меҳмон Бахтӣ 25 марти соли 1946 дар деҳаи Шули ноҳияи Рашт ба дунё омадааст. Ӯ соли 1958 Омӯзишгоҳи педагогӣ ва соли 1963 факулати таъриху адабиёти Донишкадаи давлатии омӯзгории Тоҷикистонро ба поён расондааст. Шурӯъ аз соли 1963 дар идораҳои радио, телевизион ва театр кор кардааст. Соли 1978-1980 директори хонаи адибони ба номи М.Турсунзода буд. Аз ибтидои солҳои 60-и асри XX эҷод мекунад. Муаллифи достони бачагонаи «Қиссаи минқори каҷ» (1968), песаҳои «лаҳзаи ҷовид» (1967), «Ташнаи дидор» (1969), «Эҳ, ҷавонӣ, ҷавонӣ» (1973), маҷмӯаи шеърҳои «Пайғоми баҳор» (1975), «Мазҳакаи роҳзан ва кӯзагар» (1975) ва силсилаи сурудҳост. Песаҳои «Ошёни баланд»-и Меҳмон Бахтӣ аз ҳаёту эҷодиёти М.Турсунзода ва «Лаҳзаи ҷовид» аз ҳаёти аввалин муаллимаҳои кӯҳистони Қаротегин ҳикоят мекунанд. Меҳмон Бахтӣ муаллифи повестҳои «Оҳи сабук» (1971), «Хубон» (1978), «Пирамард» (1982) ва маҷмӯаҳои «Илҳом» (1979) «Песаҳо» (1982), «Хаёли ширин» (1985), «Рӯҳи тавоно» (1987) мебошад. Меҳмон Бахтӣ шоири суруднавис аст. Аз соли 1995 то 2000 вакили мардумии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, даъвати якум аз ҳавзаи интихобии 35-уми ноҳияи Ғарм ва ҳамзамон раиси комиссия оид ба этикаи депутатӣ ва имтиёзҳои депутатӣ буда, соли 2005 узви Маҷлиси миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб мегардад. Соли 1999 сардори шӯъбаи ташвиқоти адабиёти Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон таъин мешавад. Баъд аз он, солҳои 2004 ва 2009, ду бор ба ҳайси раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон интихоб гардидааст. Меҳмон Бахтӣ муаллифи драмаи “Шоҳ Исмоили Сомонӣ”, повести “Хубон”, “Мӯйсафед”, маҷмӯаи шеърхои “Илҳом”, “Орзуҳои ширин” ва ғайра мебошад. Бисёре аз осори ӯ ба забони русӣ, украинӣ, узбакӣ, озарӣ ва қирғизӣ таҷумаву нашр шудаанд.[3]

Эзоҳ

  1. Интихоби дубораи Меҳмон Бахтӣ ба раёсати ИН http://www.bbc.co.uk/tajik/news/2009/07/090703_writerunion.shtml
  2. Меҳмон Бахтӣ - Озодагон http://www.ozodagon.com/meshinosed/10820-memon-baht.html
  3. Донишномаи Ҳисор.- Душанбе: "Ирфон", 2015, - с. 368