Бердақ

Бердақ
Таърихи таваллуд:	1827
Зодгоҳ:	Хонии Хева
Таърихи даргузашт:	1900
Маҳалли даргузашт:	Ҷумҳурии Қароқалпоқистон, ҶШС Ӯзбекистон
Навъи фаъолият:	шоир
Забони осор:	Забони қарақалпоқӣ
Парвандаҳо дар Викианбор

Бердақ (қарақалп. Berdaq, номаш Бердимуроди Қарғабой; 1827, тумани Мӯйноқ — 1900) — шоир, асосгузори адабиёти қара­қалпоқӣ.

Зиндагинома

Дар мактаби деҳа, сипас дар мадраса таҳсил кардааст. Дар мадраса ба ғайр аз улуми мутадовила, эҷо­диёти шоирон Алишери Навоӣ, Фузулӣ, Махдумқулӣ ва диг., инчунин эҷодиёти шифоҳии мардуми қарақал­поқро омӯхт. Дар эҷодиёти Б. мавзӯъҳои иҷтимоӣ-сиёсӣ, ин­сон­­дӯстӣ, ва­танпарварӣ, панду наси­ҳатӣ, озодии зан дар ҷо­меа ва ғ. мавқеи муҳим доранд. Б. якчанд достони таъ­рихӣ («Амон­гелдӣ», «Айдосбий», «Эрназарбий») ва аса­ри таърихии «Авлодҳо» («Авлодлар») (ба тариқи сол­нома таърихи хал­қи қарақалпоқро нигоштааст) низ эҷод намудааст. Шеърҳояш дар байни мардум аз забон ба забон гузашта, ба василаи ҳофизону гӯяндагони халқӣ интишор меёф­танд.

Осор

• Танланган шеърлар. Тошкент, 1958;
• Изб. соч., М., 1958;
• Шеър­лар. Тошкент, 1976.

Адабиёт

• Бердақ // Асос — Боз. — Д. : СИЭМТ, 2013. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 2). — ISBN 978-99947-33-52-4.

• Қурбонбоев Б. Бердақ ва ӯзбек адабиёти. Тошкент, 1986;
• Узбекистон миллий энциклопедияси. 1. Ж. Тошкент, 2000.