Ҷаъфари Содиқ

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод

Абу Абдуллоҳ, Ҷаъфари ибни Муҳаммади ал-Содиқ (ар. ابو عبدالله، جعفر بن محمد الصادق‎) маърӯф ба ҷаъфари содиқ, имоми шашуми шиъа ки онҳо аз вай бо унвони имоми ҷаъфари содиқ ёд мекунанд.

Номҳо ва Алқоб[вироиш | вироиши манбаъ]

Маъруфтарин лақаби ӯ содиқ ба маънии ростин ва ростгӯ ва аз дигари алқоби ӯ иборатанд аз:

  • фозили (Дороиа фазилат ва бартарӣ)
  • Қоъем (Ба маънии собит ва пойдор, қиёми кунанда, барпо ва устувор)
  • комил (ва ӯ касе аст ки аз айбҳо муназаҳ ва давр ва барканорӣ аст)
  • Мунҷӣ (ниҷот бахш ва растигор кунанда, омили растгорӣ ва ниҷот)
  • сухан ҳақ
  • лисон ал-сидқ (ростгӯ дар сухан)
  • собир (бурдбор)

Солшумор имомати имомони давоздаҳгонаи шиъа[вироиш | вироиши манбаъ]

Тузйҳот
  • ин Шаблон бар мабнои андеша шиъа мебошад.
  • давраи имомати Али ибни абии толиб аз даргузашти паёмбари ислом оғоз шудааст.
  • оғози имомат ҳар имоми мусодиф бо даргузашти имом пешин аст.
  • давраи имомати ҳуҷҷат ибни ҳасан аз лаҳзаи даргузашти имоми пешини худ оғоз шуда аст ва чун ба ақидаи шиъӣони давоздаҳ имомии вай зинда аст ва аз назари ҳо пинҳон мебошад , лизои имомати ҳуҷҷати буни ҳасан то замони зуҳӯри вай ва пайрави он то рӯзи қиёмат идома дорад.

██ (۱) Али Мӯртазо 632 то 661 (29 сол) ██ (۲) Ҳасани Муҷтабо 661 то670 (9 сол) ██ (۳) Ҳусайни шаҳид 670 то 680 (10 сол) ██ (۴) Али Саҷҷод 680 то 712 (32 сол) ██ (۵) Муҳаммад Боқир 712то 732 (20 сол) ██ (۶)Ҷаъфари Содиқ 732 то 765 (33 сол) ██ (۷) Мусои Козим 765то 799 (34 сол) ██ (۸) Алии Ризо 799 то 817 (18 сол) ██ (۹) Муҳаммади Тақи 817 то 835 (18 сол) ██ (۱۰) Али Нақи 835 то 868 (33 сол) ██ (۱۱) Ҳасан Аскарӣ 867 то 874 (7 сол) ██ (۱۲) Муҳаммад Ал-Маҳди аз 874то замон ҳол (токунун 1140 сол)