Анатолий Собчак

Анатолий Собчак
Анатолий Собчак
Governor of Saint Petersburg[d]
	12 июн 1991 — 5 июн 1996
Ҷонишин	Владимир Анатолевич Яковлев
Таваллуд	10 август 1937[…]; Чита[d], East Siberian Oblast[d], ҶШФСР[d], ИҶШС;
Даргузашт	19 феврал 2000 (62 сол); Svetlogorsk[d], Kaliningrad Oblast[d], Русия;
Мадфан	Nikolskoe Cemetery of Alexander Nevsky Lavra[d];
Ҳамсар	Lyudmila Narusova[d]
Фарзандон	Kseniya Sobchak[d]
Ҳизб	Ҳизби Комунистии Иттиҳоди Шӯравӣ; Russian Democratic Reform Movement[d]; Хонаи мо — Русия[d];
Таҳсилот	Faculty of Law, Saint Petersburg State University[d]; Донишгоҳи давлатии Санкт-Петербург[d];
Дараҷаи илмӣ	доктори илмҳои ҳуқуқ[d]
Фаъолият	ҳақшиносӣ ва сиёсат
Эътиқод	масеҳияти православӣ
Ҷоизаҳо	; Order of Holy Prince Daniel of Moscow[d] Starovoytova award[d] Olympic Order[d]
Вебгоҳ	sobchak.org
Ҷойҳои кор	Донишгоҳи давлатии Санкт-Петербург[d];
	Парвандаҳо дар Викианбор

Анатолий Александрович Собчак (10 августи 1937, Чита — 19 феврали 2000, Светлогорск, вилояти Калининград) — ҳуқуқшиноси шӯравӣ ва рус, сиёсатмадор, аввалин ва ягона шаҳрдори Санкт-Петербург (ҳамаи дигар сарони шаҳр губернатор ном доштанд).

Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]

Анатолий Собчак 10 августи 1937 дар Чита таваллуд шудааст.

Айёми кӯдакӣ дар Узбакистон (Қӯқанд, Тошканд) гузаштааст. Соли 1956 ба факултети ҳуқуқшиносии Донишгоҳи давлатии Ленинград дохил шуд.

Фаъолияти сиёсӣ[вироиш | вироиши манбаъ]

Давраи шӯравӣ[вироиш | вироиши манбаъ]

Узви КПСС аз соли 1988^[5], соли 1990 аз КПСС баромад.

Соли 1989 вакили халқи СССР интихоб шуд. Дар съезди якум вакили Совети Олии СССР шуд. Раиси комиссияи Совети Олии СССР оид ба қонунгузории иқтисодии Комитети оид ба қонунгузорӣ, қонуният ва тартиботи ҷамъиятӣ. Моҳи июни соли 1989 ба гуруҳи вакилони байниминтақавӣ дохил шуд.

Моҳи апрели соли 1990 ба Шӯрои шаҳри Ленинград интихоб шуд. 23 май соли 1990 раиси Совети шаҳри Ленинград интихоб шуд.

12 июни соли 1991 А. А. Собчак дар интихоботе, ки ҳамзамон бо интихоботи президентии Русия баргузор шуд, шаҳрдори Ленинград интихоб шуд. Ҳамзамон дар як раъйпурсӣ тасмим гирифта шуд, ки номи Санкт-Петербург ба Ленинград баргардонида шавад. Собчак дар барқарор кардани номи таърихии Петербург нақши ҳалкунанда бозид ва баъдан инро муҳимтарин дастоварди сиёсии худ донист. Вай ба имконияти ба Петербург кучондани пойтахти Россиян нав хушбин буд ва ҳамфикрии монархистии худро ошкоро намоиш дод. Ва дар моҳи ноябри соли 1991, Анатолий Александрович сафари Герсоги Бузург Владимир Кирилловичро ба Русия ташкил кард^[6] .

Моҳи июли соли 1991 яке аз асосгузорони Ҷунбиши ислоҳоти демократӣ буд.

Мухолифат ба путчи августӣ[вироиш | вироиши манбаъ]

Вай дар моҳи августи соли 1991 ба амалҳои Кумитаи ҳолатҳои фавқулоддаи давлатӣ (ГКЧП) мухолифат карда, воқеан муқовимат ба путчистҳоро дар Ленинград роҳбарӣ мекард.

Давраи пасошӯравӣ[вироиш | вироиши манбаъ]

А. А. Собчак дар раванди таъсиси Конститутсияи нави Русия фаъолона иштирок дошт. Бо қарори шӯрои сиёсии Ҷунбиши ислоҳоти демократии Русия ӯ ба навиштани яке аз вариантҳои алтернативии он роҳбарӣ кард, ки соли 1992 ҳамроҳ бо С. С. Алексеев пешниҳод карда буд^[7] . Духтараш К. А. Собчак ва баъзе сиёсатмадорон (В. Л. Шейнис, В. И. Матвиенко) ӯро яке аз муаллифони асосии лоињаи Конститутсияи феълии Федератсияи Россия меноманд^[8]^[9] .

Моҳи октябри соли 1993 ӯ ба рӯйхати федералии номзадҳо ба Думаи давлатӣ аз Ҷунбиши Русия барои ислоҳоти демократӣ роҳбарӣ мекард. Дар интихоботи 12 декабри соли 1993 блок шумораи овозҳои заруриро барои ворид шудан ба Думаи давлатӣ ба даст наовард.^[10]

Аз соли 1994 Анатолий Собчак раиси ҳукумати Санкт-Петербург буд.

Моҳи феврали соли 1996 ба бахши Санкт-Петербурги ҷунбиши «Хонаи мо Русия аст» пайваст. 16 июни соли 1996 дар интихоботи губернатори Санкт-Петербург аз муовини худ Владимир Яковлев мағлуб шуд^[11]^[12] .

Узви аввалин Шӯрои сарпарастони Донишгоҳи аврупоии Санкт-Петербург буд^[13] .

Марг[вироиш | вироиши манбаъ]

Вай шаби 19 ба 20 феврали соли 2000 дар меҳмонхонаи «Рус»-и Светлогорск (вилояти Калининград) бар асари нокомии шадиди дил даргузашт. Овозаҳо дар бораи куштор дарҳол пайдо шуданд, зеро Собчак «аз ҳад зиёд медонист». Додситонии вилояти Калининград рӯзи 6 май аз рӯи далели куштор (заҳролудкунӣ) парвандаи ҷиноӣ боз кард.

Аммо ташхиси ҷасад, ки дар Санкт-Петербург анҷом шуд, мавҷуд набудани машрубот ва заҳролудшавиро нишон дод. Рӯзи 4 август додситонии Калининград парвандаро қатъ кард^[14]^[15].

Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]

↑ http://www.wsws.org/en/articles/2000/03/sobc-m10.html
↑ http://russiaprofile.org/bg_people/resources_whoiswho_alphabet_s_sobchak.html
↑ http://russiapedia.rt.com/prominent-russians/politics-and-society/anatoly-sobchak/
↑ http://www.sptimes.ru/archive/pdf/748.pdf
↑ Официальный сайт Анатолия Собчака. sobchak.org. 19 марти 2022 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 1 Январ 2014.
↑ Елена Хеллберг-Хирн. Печать Империи. Постсоветский Петербург. Перевод с английского Д. Д. Невельской. Издательство «Европейский Дом» — 2008—414 с., илл. ISBN 978-5-8015-0232-8, С. 146—147
↑ Алексеев С.С., Собчак А.А. Конституция Российской Федерации: (проект): альтернативный вариант. — М.: Новости, 1992. — 45 с.
↑ Семидесятилетие Анатолия Собчака // Эхо Москвы, программа «Проверка слуха», эфир от 11.08.2007 г.
↑ Мы вновь ощущаем горечь потери Бойгонӣ шудааст 23 июли 2012 сол. // Невское время, 20 февраля 2010
↑ «The Взгляд. Битлы перестройки», «Частный Корреспондент».. 19 марти 2022 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 11 май 2013.
↑ Даниил Коцюбинский. Людмила Нарусова: Власть разъедает душу // Дело, 21.05.2005
↑ Вишневский Б. Л. Владимир Яковлев: последний бросок на юг // К демократии и обратно. — Интеграл-Информ, 2004. — 352 с. — 3000 экз. — ISBN 5-89069-093-0
↑ Первый состав(пайванди дастнорас — таърих). 22 Декабри 2015 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 23 Декабри 2015.
↑ Собчак и Исаев: две смерти — причина одна? // vestnik.com
↑ Анатолий Собчак был убит // СМИ.ru

[_03de0ed9d26b89fb-1] ttp://www.wsws.org/en/articles/2000/03/sobc-m10.html

[_ea1970c5d444b607-2] ttp://russiaprofile.org/bg_people/resources_whoiswho_alphabet_s_sobchak.html

[_ec2eba7b801a8613-3] ttp://russiapedia.rt.com/prominent-russians/politics-and-society/anatoly-sobchak/

[_aca13522069e6047-4] ttp://www.sptimes.ru/archive/pdf/748.pdf

[5] Официальный сайт Анатолия Собчака. sobchak.org. 19 марти 2022 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 1 Январ 2014.

[Hirn-6] Елена Хеллберг-Хирн. Печать Империи. Постсоветский Петербург. Перевод с английского Д. Д. Невельской. Издательство «Европейский Дом» — 2008—414 с., илл. ISBN 978-5-8015-0232-8, С. 146—147

[7] Алексеев С.С., Собчак А.А. Конституция Российской Федерации: (проект): альтернативный вариант. — М.: Новости, 1992. — 45 с.

[8] Семидесятилетие Анатолия Собчака // Эхо Москвы, программа «Проверка слуха», эфир от 11.08.2007 г.

[9] Мы вновь ощущаем горечь потери Бойгонӣ шудааст 23 июли 2012 сол. // Невское время, 20 февраля 2010

[10] «The Взгляд. Битлы перестройки», «Частный Корреспондент».. 19 марти 2022 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 11 май 2013.

[11] Даниил Коцюбинский. Людмила Нарусова: Власть разъедает душу // Дело, 21.05.2005

[12] Вишневский Б. Л. Владимир Яковлев: последний бросок на юг // К демократии и обратно. — Интеграл-Информ, 2004. — 352 с. — 3000 экз. — ISBN 5-89069-093-0

[13] Первый состав(пайванди дастнорас — таърих). 22 Декабри 2015 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 23 Декабри 2015.

[14] Собчак и Исаев: две смерти — причина одна? // vestnik.com

[15] Анатолий Собчак был убит // СМИ.ru

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]