Исо ибни Умари Сақафӣ
| Таърихи таваллуд | номаълум[1] |
|---|---|
| Таърихи даргузашт | 766[1] |
Исо ибни Умари Сақафӣ (ар. عيسى بن عمر الثقفي; номаълум[1] — 766[1]) — забоншиноси араб, асосгузори мактаби наҳвшиносии Басра.
Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]
Аз аҳли қабилаи Банӣ Сақаф (тахаллусаш аз номи ҳамин қабила аст). Осори Сақафӣ то замони мо боқӣ намондааст. Аз ишороти шогирдонаш Халил ибни Аҳмад, Сибавайҳ бармеояд, ки Сақофӣ муаллифи ду асар: 1) «Ал-Ҷомеъ» (ҷамъи қоидаҳои наҳви забони арабӣ); 2) «Ал-Икмол» («Пуркунанда») будааст. Сақафӣ кӯшидааст қонуну қоидаҳои забони арабиро ба низоми муаӣян дароварад. Дар «Ал-Ҷомеъ»-и Сақафӣ бори аввал дар бораи мафҳуми лаҳҷа ва калимаву мафҳумҳои ба қоидаҳои забони адабии арабӣ номувофиқ сухан рафтааст. Сақафӣ яке аз намояндагони «қироати сабъа» (ҳафт навъи тиловати Қуръон) буд.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]
- Сақофӣ // Сақофӣ — Ховалинг. — Д. : СИЭСТ, 1987. — (Энциклопедияи Советии Тоҷик : [дар 8 ҷ.] / сармуҳаррир М. Д. Диноршоев ; 1978—1988, ҷ. 7).