Подшоҳхоҷа

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Подшоҳхоҷа
Таърихи таваллуд: 1480
Таърихи даргузашт: 1547
Навъи фаъолият: шоир

Подшоҳхоҷа ибни Абдулваҳҳобхоҷа (форсӣ: پادشاه‌خواجه‎, 14801547) — давлатмард, шоир ва донишманди форс-тоҷик, падари Хоҷаҳасани Нисорӣ.

Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]

Ба забони туркӣ низ шеър мегуфтааст. Подшоҳхоҷа, бешак, аз қаламкашони тавоно ва соҳибзавқи адабиёти асри XVI-и узбак будааст ва дар равнақи ин адабиёт хидмати бузург кардааст. Дар таҳияи «Гулзор» ва «Мифтоҳу-л-адл» вай на фақат ба «Бӯстон» ва «Гулистон»-и Саъдӣ, балки ба «Сиёсатнома»-и Низомулмулк, «Қобуснома»-и Кайковус низ такя кардааст.

Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]

Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]

  • Тагирджанов А. Т. Поэма узбекского поэта XVI в. Падши-Ходжи ≪Максад ал-атвар≫ — ≪Цель [описания] образа жизни≫ (Ученые записки ЛГУ. № 396. Серия востоковедных наук. Вып. 21. Востоковедение. 5. Л., 1977. С. 192—201
  • Б. В. Норик. Жизнь и творчество среднеазиатских историков литературы XVI—XVII вв. Хасана Нисари и Мутриби Самарканди // ПИСЬМЕННЫЕ ПАМЯТНИКИ ВОСТОКА 1(2) весна — лето 2005. с. 183—216
  • Мирза-Ахмедова, Маргуба. Подшоходжа и его произведения «Мифтохул-адл» и «Гульзор» [Текст] : Автореферат дис. на соискание ученой степени кандидата филологических наук / Ин-т языка и литературы им. А. С. Пушкина АН УзССР. Ташкент: Фан, 1966.