Самоъ
Самоъ— ба навъе аз рақси сӯфия шомили чархиши бадан ҳамроҳ бо ҳолат халса барои аҳдофи маънавӣ гуфта мешавад. Самоъ собиқаи дерини таърихӣ дошта ва пас аз ислом мувофиқон ва мухолифони низ дар ин дин пайдо намуда аст.
Асоси таълимоти тасаввуф руҷуъ ба ботин, назар ба ваҳдат ва эътироз аз зоҳир буд. Асосан дар Шарқи Миёна ва Наздик интишор ёфта, ҷамеътарин маросимашон рақсу самоъ ба шумор мерафт, ки он рамзи гардиши афлоку ҷисмҳои осмонӣ буд. Аз ин рӯ дар Ғарб мавлавия бо номи дарвешони чархон низ маълуму машҳур аст. Ҳангоми аз ҷониби дарвешони чархон ба ҷо овардани маросими рақсу самоъ гӯё пайравони мавлавия ба осудагй ва саодати руҳонӣ наздик мешудаанд.
Нигаред низ
[вироиш | вироиши манбаъ]Манобеъ
[вироиш | вироиши манбаъ]- Мушоракаткунадагони Википедия, «سماع (Самоъ)», Википедияи форсӣ, донишномаи озод (Мушоҳида дар 02 Июн 2011).
