Корбар:VASHGIRD/Сиёҳнавис2
Камоли Шерозӣ (? — қарни XVI) — Хаттот, мусаввир ва шоири соҳибдевони форс-тоҷик.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Лутфии Самарқандӣ (? — қарни XVI) — шоири ғазалсаро ва рубоисарои форс-тоҷик.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Лутфуллоҳ, Пирмалик (? — қарни XVI) — шоири форс-тоҷик, намояндаи доираи адабии Бухоро.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Маъсумхоҷа (? — қарни XVI) — шоири форс-тоҷик, намояндаи доираи адабии Бухоро.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Садруддин Иброҳим Аминии Ҳиравӣ (? — қарни XVI) — шоир ва таърихнигори форс-тоҷик, ходими дарбори султон Ҳусайни Бойқаро ва Исмоили Сафавӣ, муаллифи китоби «Футӯҳоти шоҳӣ».
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Таботабо, Сайидалӣ ибни Азизуллоҳ (? — қарни XVI) — донишманд ва таърихнигори дарбори Бурҳон Низомшоҳи II, муаллифи «Бурҳони маосир».
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Убайдуллоҳи Самарқандӣ (? — қарни XVI) — Олим ва фақеҳи форс-тоҷик, муаллифи «Сироҷу-с-соликин ва латоифу-л-орифин».
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Лутфии Мунаҷҷим (? — қарни XVI) — шоир ғазалсаро ва ахтаршиноси форсизабони Ҳинд.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Юсуф ибни Муҳаммад ибни Юсуфи Ҳиравӣ (? — қарни XVI) — пизишк ва шоири тавонои дарбори Бобур ва Ҳумоюн, муаллифи манзумаи «Илоҷу-л-амроз», «Ҷомеъу-л-фавоид» ва «Риёзу-л-адвия».
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Фозилии Самарқандӣ, Муҳаммадфозил (? — қарни XVI) — шоири форс-тоҷик, шогирди Мутрибии Самарқандӣ, муаллифи маснавии «Бону ва Эҳдо».
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Мавлоно Муҳаммад ибни Алии Самарқандӣ (? — қарни XVI) — донишманди улуми ақлӣ, надими дарбори Ҳумоюн, муаллифи асари донишномаии «Ҷавоҳиру-л-улуми Ҳумоюнӣ».
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Малолӣ. (? — қарни XVI) — шоири форс-тоҷик, намояндаи дарбори Убайдуллоҳхони Шайбонӣ, дӯсти шоир Қотилӣ.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Манучеҳрии Самарқандӣ (? — қарни XVI) — мусаввири форс-тоҷик, муасаввири мусаввараи «Шикори паланг».
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Машриқии Машҳадӣ, Мирзомалик (? — қарни XVI) — донишманд, мусиқидон ва шоири форс-тоҷик, надими Шоҳ Аббос.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Бақоӣ, Хоҷа Муҳаммадориф (? — қарни XVI) — шоир ва тазкиранигори форсизабони Ҳинд, муаллифи маснавии «Гулшани ашъор» ва тазкираи «Маҷмаъу-л-фузало».
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Муҳамммд ибни Бобои Самарқандӣ (? — қарни XVI) — донишманд ва фақеҳи форс-тоҷик, муаллифи «ал-Фатвоу-с-Самарқанд», «Риёзу-л-музаккирин», ва «Рисолаи ҳисоб дар забти фароиз».
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Тақиюддини Форсӣ, Абулхайр Муҳаммад ибни Муҳаммад (? — қарни XVI) — риёзидони форс-тоҷик, шогирди Ғиёсуддин Мансури Даштакӣ, муаллифи «Тақриру-т-таҳрир».
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Файзии Сарҳиндӣ, Аллаҳдод ибни Асадулуламо Алишер (? — қарни XVI) — Фарҳангнавис, забоншинос ва шоири форсизабони Ҳинд, муаллифи фарҳанги «Мадору-л-афозил».
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Маҷнуни Чапнавис (? — қарни XVI) — Хушнавис, шоир ва донишманди форс-тоҷик, муаллифи «Одоби хат», «Саводу-л-хат», «Расму-л-хат» ва «Мураккабсозӣ».
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Ғазолии Ҷанбак (? — қарни XVI) — шоири форс-тоҷик ва аз намояндагони доираи адабии Ҳирот.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Фироқӣ, Ҳофизи Чаргарӣ (? — қарни XVI) — навозанда, ҳофиз ва оҳангсози форс-тоҷик, муаллифи «Амали Фироқӣ», «Пешрави Чаргарӣ» ва «Савти Фироқӣ».
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Кашфии Самарқандӣ (? — қарни XVI) — донишманди фиқҳ ва шоири форс-тоҷик.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Убайдуллоҳи Каҳҳол, Убайдуллоҳ ибни Муҳаммад Юсуф (? — қарни XVI) — пизишк, донишманди тиб ва пизишки шахсии хони Тошканд, муаллифи «Шифоу-л-алил».
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Қосими Қонунӣ (? — 1602, Машҳад) — мусиқидон, навозанда, оҳангсоз, хонанда ва шоири форс-тоҷик.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Абулфазли Алломӣ, Абулфазл ибни Муборак (1551, Агра — 1602, Лоҳур) — Адиб ва шоири форсизабони Ҳинд, бародари Файзии Даканӣ, муаллифи «Акабарнома» ва «Мукотиботи Алломӣ».
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Боқибиллоҳ, Разиюддин Муҳаммад, Беранг (1564, Кобул — 1603, Ҳиндустон) — сӯфӣ, ориф, яке аз муассисон ва мураввиҷони тариқати нақшбандия дар Ҳинд, муаллифи маснавиҳои «Ганҷи фақр» ва «Силсилату-л-аҳрор».
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
Берудӣ, Абулаббос Аҳмад ибни Муҳаммад ал-Берудӣ (? — 1162, Исфаҳон) — шоир, нависанда, луғатшиносва таърихнигори арабинависи эронитабор.