Фахриддин Насриддинов

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Фахриддин Насриддинов
Фахриддин Абдуманонович Насриддинов
Таърихи таваллуд 29 июл 1979(1979-07-29) (44 сол)
Зодгоҳ ноҳияи Ғафуров ҶШС Тоҷикистон
Кишвар  Тоҷикистон
Фазои илмӣ филология
Ҷойҳои кор Донишгоҳи давлатии Хуҷанд ба номи академик Бобоҷон Ғафуров.
Дараҷаи илмӣ: доктори илмҳои филология
Унвонҳои илмӣ профессор
Алма-матер Донишгоҳи давлатии Хуҷанд ба номи академик Бобоҷон Ғафуров

Фахриддин Абдуманонович Насриддинов (тав. 29 июли 1979, н. Б.Ғафуров) — Олим, филолог, доктори илмҳои филологӣ, профессор.

Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]

Фахриддин Абдуманонович Насриддинов 29 июли 1979 дар ноҳияи Б. Ғафуров вилояти Суғд ба дунё омадааст. Соли 2001 Донишгоҳи давлатии Хуҷанд ба номи академик Бобоҷон Ғафуровро хатм кардааст. Ихтисос: муаллимаи забон ва адабиёти тоҷик

  • Солҳои 2001-2002 - муҳаққиқ-коромӯз дар Донишгоҳи давлатии Хуҷанд ба номи академик Б.Ғафуров;
  • Солҳои 2004-2007 - сармуаллимаи кафедраи забон ва адабиёти тоҷики факултети забонҳои шарқ ДДХ ба номи Б.Ғафуров;
  • Соли 2007 - дотсенти кафедраи забон ва адабиёти тоҷик факултети забонҳои шарқ ДДХ ба номи Б.Ғафуров;
  • Аз Соли 2013 то ҳол - профессори кафедраи забон ва адабиёти тоҷик факултети забонҳои шарқ ДДХ ба номи Б.Ғафуров

[1]

Фаъолияти илмӣ[вироиш | вироиши манбаъ]

Фахриддин Насриддинов рисолаи докториро дар соҳаи илми филология зери унвони «Персидско-таджикские переводы Корана и комментарии к нему в Х-ХII вв. и их литературное значение» соли 2012 дифоъ намудааст.[2]

Осор[вироиш | вироиши манбаъ]

  • Оёт ва мафоҳими Қуръонй дар як шеъри Ато ибни Яъкуби Лоҳурй.- Куръон ва адаби форсӣ. -Арок: Донишгоҳии Арок, 2003. С. 154-156.
  • Аҳамияти адабии тафсири «Кашф-ул-асрор» // Адаб.- 2003.- № 5. С . 4-7.
  • Тафсирнависии форсӣ дар асрҳои XI-XII // Эҳёи Аҷам.- 2004.- № 1. С. 18-23.
  • Тафсири «Кашфуласрор»-и Абулфазли Майбудӣ ва аҳамияти адабии он. -Хуҷанд: Ношир, 2009.- 184 с.
  • Тафсири «Басоири Яминӣ» ва вижагҳои он // Рудакй (Фаслномаи адабӣ ва фарҳангии Ройзании фарҳангии ҶИЭ дар Тоҷикистон). Душанбе, 2011. -№29.- С. 99-134.
  • Тарҷумаи нодири мансуб ба Ҳазрати Муллоӣ нақшбандй // Рудакй (Фаслномаи адабӣ ва фарҳангии Ройзании фарҳангии ҶИЭ дар Тоҷикистон). Душанбе, 2011. - № 29. - С. 42-68.
  • Ошноӣ бо яке аз тафсирҳои қадимаи тоҷикӣ.- Армуғонӣ (маҷмуаи мақолоти илмӣ-адабӣ). -Хуҷанд: Ношир, 2010.- С. 60-67.
  • Шукуфаҳои Қуръонӣ.- Хуҷанд: Ношир, 2011.- 336 с.[3]

Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]