Забондонӣ

Донистани забонҳои гуногун барои инсон нихоят зарур ва фоиданок аст. Агар фард якчанд забонро донад, барои ӯ бо одамони миллатҳои гуногун сухбат кардан ва аз таъриху фарҳанги онҳо бохабар шудан осон мегардад. дӯст доштан ва хурмат кардани забони модарии худ маьнои онро надорад, ки ту аз омухтани забонҳои хориҷи ру гардони. Хатто имконпазир аст ноил шудан ба мувафакиятхо бе дониши забонҳои хориҷи, техника, технология, рушд дододани хамкори бо давлатҳои таракки ва мутаракки ёфтаи дуне.

Ин маьнои онро дорад, ки аз наздик ба мисли забони модарии худ лозим аст,ки омухтани забонҳои хориҷи пеш аз ҳама забонҳои русӣ ва англисиро низ пешаи худ куни. Пеш аз ҳама забони модарии худро хуб донем ва дӯст дорем. Бедарак нагуфтаанд:

Хар кас бо забони худ сухандон гардад,

Донистани сад забон осон гардад.

Дар омухтани забонҳои хориҷи на танҳо забони он давлатро аз худ мекуни балки бо таърих ва урфу одатҳои онҳо шинос мешави. Донистани забонҳои хориҷи дар айни замон шарт ва зарур.