Jump to content

Шамсулъимора

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Ёдмон
Шамсулъимора
Кишвар
Макон District 12[d]
Дата основания 1867
 Парвандаҳо дар Викианбор

Шамсулъимора (форсӣ: شمس‌العماره‎) — яке аз биноҳои таърихии Теҳрон, марбут ба давраи Қоҷор, аз шохистарин биноҳои Кохи Гулистон ва барҷастатарин сохтимони гӯшаи шарқии Маҷмӯъаи кохи Гулистон аст, ки кори сохти он аз соли 1244 то 1246 хуршедӣ ба тӯл анҷомид. Далели барҷаста будани ин соза, баландӣ, тазйинот ва тарроҳии он аст[1][2].

Шамсулъимора дорои панҷ табақа ва 35 метр баландӣ аст, ки дар замони сохт баландтарин сохтимони он давра дар Теҳрон будааст ва аввалин сохтимоне буд, ки аз филиз дар созаи он истифода кардаанд. Куллияи сутунҳои табақоти боло ва ҳифозҳо чуданӣ ҳастанд.

Пеш аз сохта шудани Сардари Боғи Миллӣ, ин сохтимон ба унвони намоди шаҳри Теҳрон шинохта мешуд[3][4].

Носируддиншоҳ, пеш аз сафар ба Аврупо ва бо дидан тасовири биноҳои Фарангистон ё монанди иморати Олиқопуи Исфаҳон, тамоюл пайдо кард биное муртафеъ назири онҳо дар пойтахти худ эҷод кунад то битавонад аз болои он манзараи шаҳр ва дурнамои перомунро тамошо кунад. Сохти ин сохтимон дар соли 1865 (1244 хуршедӣ) ба дастури Носируддиншоҳ оғоз ва пас аз ду сол ба мубошарат Дӯстъалихон Низомуддавла ба поён расид.[5] Ин сохтимон барои тамошои шаҳри Теҳрон ва атрофи он тавассути шоҳ ва меҳмонони ӯ маврид истифода буд. Тарҳу нақшаи он зоҳиран аз Муъайирулмамолик ва меъмори он устод Алӣ Муҳаммади Кошӣ буд[2]. Сабки ин бино таркибе аз меъмории суннатии эронӣ ва меъмории ғарбӣ аст[1].