Ҳуқуқ ва қонун

«Ҳуқуқ ва қонун» - ақида ва назарияест, ки аз замонҳои қадим то ин ҷониб ҷой дорад. Атрофи он дар таърих ду равияи ҳуқуқӣ ташаккулу инкишоф ёфтааст:

1. равияи легистй (аз калимаи - қонун)
2. юридикӣ (аз калимаи - ҳуқуқ).

Равияи якум ҳуқуқ ва қоиуиро як мешуморад. Равияи дуюм (иазарияҳои пештараи ҳуқуқи фитрй, ҳоло фалсафаи ҳуқуқ) ҳуқуқ ва қонунро аз ҳам ҷудо мекунақд. Тафовути ҳуқуқ ва қоиуи ақидаи пешқадам ва демократии иисоиият буда, асос ва сарчашмаи як қатор арзишҳои умумибашарӣ гардидааст, аз қабили ҳуқуқи фитрӣ ва ҳуқуқи позитивӣ, мафҳуми васеи (ғайрисиифӣ, ғайрисиёсии) ҳуқуқ, ҳуқуқҳои фитрӣ, ҳуқуқ ва озодиҳои инсон ва шаҳрванд, қонуни ҳуқуқӣ ва м.и. Ҷумҳурии Тоҷикистон имрӯз бо назардошти талаботҳои тафовути ҳуқуқ ва қонун як зумра гояву арзишҳои пешбарандаи инсониро эътироф намудаааст (қонуни ҳуқуқӣ, ҳуқуқу озодиҳои фитрии инсон, қонунияти ҳуқуқӣ ва конститутсионӣ ва ғайра).

Нигаред низ

• Ҳуқуқ