Андреа Веррокко

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Андреа Веррокко
итол. Andrea del Verrocchio
Суратҳо
Таърихи таваллуд тақрибан 1435[1][2][3][…] ё 1435[4]
Зодгоҳ:
Таърихи даргузашт 7 октябр 1488[6][7][3]
Маҳалли даргузашт
Мамлакат:
Жанр такчеҳра[8][9], religious art[d][8][9], ҳунари бараҳна[d][9], figure[d][9] ва ҷонварон дар ҳунар[d][9]
 Парвандаҳо дар Викианбор

Андре́а дел Верро́кко (итол. Andrea del Verrocchio), номи аслӣ: Андреа ди Микеле Чони (итол. Andrea di Michele Cioni; тақрибан 1435[1][2][3][…] ё 1435[4], Флоренсия[d][1][5][3][…]7 октябр 1488[6][7][3], Венетсия[3][4]) — рассом ва ҳайкалтароши итолиёии аҳди Кватроченто.

Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]

Дар назди Верроккои заргар шогирд буд ва номи ӯро ба меросӣ гирифт. Асосан дар Флоренсия дар қасри Медичи кор кардааст. Мақбараи Перо ва Ҷованни Медичи дар калисои Сан-Лоренсо (1472), ҳайкали хушандоми Довуд (биринҷӣ, тақр. 1475), тасвири барҷастаи нуқрагини «Сар задани Иоанн Предтечи» (1480), гурӯҳи ҳайкалҳои биринҷии «Беэътиқодии Фома» (1483), як силсила нимпайкараҳои муассир сохтааст. Асари асосии ӯ ҳайкали боҳашмати кондотер Б. Коллеони дар Венетсия (1479—1488) мебошад, ки хислатҳои қаҳрамонии сарлашкарро таҷассум кардааст. Шакли сареҳи ҳайкалтарошӣ ба корҳои рассомии ӯ низ хос аст («Товий ва фаришта», тақр. 1473). Андреа Веррокко устоди Леонардо да Винчи буд.

Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]

Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]