Мавлуда Ҳомидҷонова
| Мавлуда Ҳомидҷонова | |
| Таърихи таваллуд | 26 ноябр 1957 |
| Зодгоҳ | ноҳияи ҲисорҶШС Тоҷикистон |
Мавлуда Ҳомидҷонова Муҳаммадҷонзода (Тав. 26.11.1957, ноҳияи Ҳисори ҶТ), омӯзгори заб. ва адаб. рус. «Аълочии маорифи Тоҷикистон» (1993), ғолиби озмуни «Директори сол» (2003) ва ду карат ғолиби «Мактаби сол» (2000; 2010).
Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]
Мавлуда Ҳомидҷонова Муҳаммадҷонзода инж. фаб. «Дилором»-и ш. Душанбе (1976-78). ИПД ба номи Т. Г. Шевченко (ҳоло – ДДОТ ба номи С. Айнӣ)-ро хатм кардааст (1989). Муал. заб. русӣ ва таълими меҳнат, ҷон. дир. Оид ба корҳои тарбиявии мак. №77 ш. Душанбе (1980-92), дир. мак. №42 ш. Душанбе (1992-2012). Аз с. 2012 – дир. мак. миёнаи №24 ш. Душанбе. Вак. маҷлиси вакилони халқи н. Марказӣ (ҳоло – Фирдавсӣ, 1995-2000; 2000-05; 2005-10; 2010-15). Раиси комитаи занҳои ноҳияи мазкур интихоб шудааст (1995-2000). Иштир. Рӯзҳои фарҳ. Тоҷикистон дар ш. Москва (2004). Бо ордени «Шараф» мукофотонида шудааст (2004).[1]
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
- ↑ Аз асл ба насл. — Душанбе, 2019. — 215 с. (тоҷ.). ISBN 978-99947-958-2-6