Наримон Акрамов
| Наримон Акрамов | |
| Таърихи таваллуд | 1 июн 1932 |
| Зодгоҳ | ш. Хуҷанд |
| Таърихи даргузашт | 13 июн 1996 (64 сол) |
| Маҳалли даргузашт | ш. Хуҷанд |
| Кишвар | Тоҷикистон |
| Ҷойҳои кор | Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистон ба номи Садриддин Айнӣ |
| Дараҷаи илмӣ: | доктори илмҳои таърих |
| Унвонҳои илмӣ | профессор |
| Алма-матер | Донишгоҳи миллии Тоҷикистон |
| Маъруф ба |
|
| Ҷоизаҳо | Нишони «Аълочии маорифи Тоҷикистон», медали «Барои меҳнати шоён» |
Наримон Акрамов — муаррихи варзида, нахустин историографи тоҷики карни ХХ[1], доктори илмҳои таърих (1975), профессор (1977).[2]
Ҳолнома[вироиш | вироиши манбаъ]
Наримон Акрамов [[Донишгоҳи миллии Тоҷикистон |ДДТ ба номи В.И.Ленинро]] хатм кардааст (1956). Муаллими кафедраи таърихи ИҶШС-и ДДОЛ ба номи С.М.Киров (1956-1959), аспиранти Пажуҳишгоҳи археология ва этнографияи ба номи Ахмади Дониши АУ ҶШС Тоҷикистон (1959-1962), корманди илмӣи ҳамин пажуҳишгоҳ (1962-1963), и.в.дотсенти кафедраи таърихи ИҶШС-и ДДОД ба номи Т.Г.Шевченко (1963-1970), дотсент (1971-77), мудири кафедраи таърихи ИҶШС-и Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистон ба номи Садриддин Айнӣ (1977-1994), профессори кафедраи таърихи халқи тоҷики Донишгоҳи давлатии Хуҷанд ба номи академик Бобоҷон Ғафуров (1995-1996). Муаллифи зиёда аз 100 асару мақолаи илмӣ ва илмӣи оммави. Оид ба фаъолияти шаркшиносони рус (В.В.Бартолд, М.С.Андреев, А.А.Семенов) ва сахми онҳо дар омузиши таъриху фарҳанги халқҳои Помир ва Наздипомир тадқиқот гузаронидааст. Таҳти рохбарии А. як зумра муҳаққиқони ҷавон рисолаҳои номзади ҳимоя кардаанд. Иштироккунандаи якчанд конфронсҳои илмӣи байналхалқи ва минтакави (Варшава,1978; Алмаато,1981; Пенза,1989).
Осори илмӣ[вироиш | вироиши манбаъ]
- Русские исследователи и их вклад в изучение истории археологии и этнографии народов Памира и Припамирья. — М.,1975;
- Вопросы истории археологии и этнографии народов Памира и Припамирья в трудах Б.Л.Громбчевского. — Душанбе, 1974;
- Выдающийся русский востоковед В.В.Бартольд. — Душанбе,1963.
- Востоковед Михаил Степанович Андреев. — Душанбе, 1973;
- Вопросы археологии Памира и Припамиря в трудах русских востоковедов.— Душанбе, 1974;
- Академик А.А. Семенов. — Душанбе, 1974;
- В.И. Ленин и интеллигенция.— Душанбе, 1980;
- Ходженд в эпоху Самадинов. — Душанбе, 1983.
Мукофот[вироиш | вироиши манбаъ]
Бо медали «Барои меҳнати шоён», нишони сарисинагии «Аълочии маорифи Тоҷикистон» ва ифтихорномаҳои Президиуми Шӯрои Олии ҶШС Тоҷикистон қадр карда шудааст.
Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]
- ↑ Сад кашфиёти сад сол http://ozodagon.tj/8058-sad-kashfieti-sad-sol.html Бойгонӣ шудааст 25 марти 2016 сол. (Озодагон) расидагӣ 1 июни 2014
- ↑ http://elbibhgu.narod.ru/TavcifnomaiOmuzgoron/TavsifnomaiOmuzgoron.html
Пайвандҳо[вироиш | вироиши манбаъ]
Энсиклопедияи Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистон ба номи С. Айнӣ
- Зодагони 1 июн
- Зодагони соли 1932
- Даргузаштагони 13 июн
- Даргузаштагони соли 1996
- Шахсиятҳо аз рӯи алифбо
- Олимон аз рӯи алифбо
- Олимони Тоҷикистон
- Таърихшиносони Тоҷикистон
- Омӯзгорони Тоҷикистон
- Дорандагони нишони Аълочии маорифи Тоҷикистон
- Олимони Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистон ба номи Садриддин Айнӣ
- Олимони Донишгоҳи давлатии Хуҷанд
- Зодагони шаҳри Хуҷанд