Абдулқодири Тунӣ
Мирзо Абдулқодири Тунии Хуросонӣ (форсӣ: میرزا عبدالقادر تونی خراسانی; қарни XVII) — шоир ва адиби форс-тоҷик.
Зиндагинома
[вироиш | вироиши манбаъ]Абдулқодири Тунӣ дар садаи 17 мелодӣ дар Тун таваллуд шудааст. Ӯ аз бузургони ноҳияи Тун буда ва муддате вазири онҷо буд. Дар ҳудуди соли 1667 мелодӣ ба Исфаҳон омада ва чун писарашро ба доштани олот ва адавоти сеҳр муттаҳам намудаву кӯр карданд, ӯ ҳам аз ғуссаву андӯҳ дар Исфаҳон вафот ёфт.
Мероси адабӣ
[вироиш | вироиши манбаъ]«Қандаҳорнома», ки бо унвони «Фатҳномаи Қандаҳор» ва Шоҳномаи Мирзо Абдулқодири Тунӣ шинохта мешавад, девони маснавӣ аст, ки Абдулқодири Тунӣ аз соли 1642 то 1666 барои Шоҳ Аббоси II сурудааст. «Қандаҳорнома»-и Мирзо Абдулқодири Тунӣ ҳамосае таърихӣ марбут ба давраи Сафавӣ аст, ки ягона нусхаи мавҷуди он ноқис буда ва то ба ҳол тасҳеҳ ва баррасӣ нашудааст.
Намунаи шеър
[вироиш | вироиши манбаъ]Зи кори ту бас мондаам дар шигифт,
Ки шаҳнома бе амри шаҳ кас нагуфт.
Касе то бомрӯз аз аҳди пеш,
Нагуфтааст шаҳнома аз баҳри хеш.
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]Адабиёт
[вироиш | вироиши манбаъ]- آقا بزرگ تهرانی، محمد حسن. الذریعه الی تصانیف الشیعه. ج. ج۹. ص. ۶۹۱.