Абулянбағӣ

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Абулянбағӣ Аббос ибни Тархон
Таърихи даргузашт: 844(0844)
Навъи фаъолият: шоир

Абулянбағӣ Аббос ибни Тархон (форсӣ: ابوینبغی عباس بن طرخان‎; ? — 844) — шоири форс-тоҷик.

Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]

Мувофиқи маълумоти сарчашмаҳо, Абулянбағӣ аз ҷумлаи аввалин шоиронест, ки ба забони форсӣ-тоҷикӣ шеър гуфтааст. ӯ надими Бармакиён (хонадони қадими тоҷикон дар Балх) буда, бо забони арабӣ низ шеър эҷод мекардааст. Муаллифи китоби «ал-Масолик ва-л-мамолик» ибни Хурдодбеҳ, ки худ аз сайёҳони эронинажоди араб буд, аз ашъори форсӣ-тоҷикии Абулянбағӣ чор мисраи зеринро:

Самарқанди кандманд
Ба-д-инат кӣ афканд.
Аз Чоч та беҳӣ,
Ҳамеша та хуҳӣ.
(Самарқанди ободон,
Кӣ туро ба ин ҳол афканд?
Аз Чоч (Тошканд) ту беҳтарӣ,
Ҳамеша ту хубӣ)

овардааст, ки он қадимтарин шеъри тоҷикӣ буда, ба вазни ҳиҷоӣ суруда шудааст. Аз ашъори Абулянбағӣ ба ҷуз ҳамин чор мисраъ чизи дигаре дастрас нагардидааст.

Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]

Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]

  • Ашъори ҳамасрони Рӯдакӣ, Сталинобод, 1958.