Алавии Мадоинӣ

Мавод аз Википедиа — донишномаи озод
Алавии Мадоинӣ

Алавии Мадоинӣ (форсӣ: علوی مدائنی‎), Қосим ибни Муҳаммад ибни Ҳошим (форсӣ: قاسم بن محمد بن هشام‎; ? — 949) — риёзидон ва ахтаршиноси форс-тоҷик дар даврони Сомониён, муаллифи «Назму-л-иқд».

Зиндагинома[вироиш | вироиши манбаъ]

Алавии Мадоинӣ дар назди Ҳусайн ибни Муҳаммад ибни Ҳамид, маъруф ба «Ибни Одамӣ» илм омӯхтааст ва аз шогирдони номовари ӯ мебошад. Алавии Мадоинӣ баъди вафоти Ибни Одамӣ китоби «Зиҷҷи бузург»-ро, ки муҳимтарин таълифоти устодаш мебошад, такмил карда, ба итмом расонидааст ва онро «Назму-л-иқд» унвон гузоштааст. Ин китоб бо ҳаракати сайёрагон, бурҷҳо в а а ҷроми фалакӣ бахшида шудааст, бо диққати илмӣ ва ҳисоби саҳеҳи бурҷҳову доираҳои фалакӣ маъруфият дорад. Аз муқаддимаи китоб маълум мешавад, ки с.338/950 Ибни Одамӣ аз олам даргузашта буд ва ҳамон сол Алавии Мадоинӣ тасмим гирифтааст, кори нотамоми устоди худро такмил диҳад ва ба поён орад.

Эзоҳ[вироиш | вироиши манбаъ]

Адабиёт[вироиш | вироиши манбаъ]