Аминуддини Балёнӣ
Намуди зоҳир
| Аминуддини Балёнӣ | |
|---|---|
| Иттилооти инфиродӣ | |
| Касб, шуғл: | шоир, ориф |
| Таърихи таваллуд: | 1269 |
| Зодгоҳ: | |
| Таърихи даргузашт: | 16 март 1344 ё 16 март 1345[1] |
| Маҳалли дафн: | |
| Кишвар: | |
Иттилооти иловагӣ |
|
| Лоиҳаҳои алоқаманд: |
|
Аминуддин Муҳаммад ибни Алӣ ибни Масъуди Балёнӣ (форсӣ: امینالدین محمد بن علی بن مسعود بلیانی[2]; 1269, Козирун, устони Форс — 16 март 1344 ё 16 март 1345[1]) — ориф ва аз машоихи тасаввуфи ноҳияи Форс, муаллифи «Бидояту-з-зокира» ва «Тарбиятнома» .
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ 1.0 1.1 Encyclopædia Iranica (ингл.) / N. Sims-Williams, A. Ashraf, H. Borjian, M. Ashtiany — USA: Columbia University, 1982. — ISSN 2330-4804
- ↑ بلیانی، امین الدین. دایره المعارف بزرگ اسلامی.