Недзветский Антон Петрович
Зоҳир
(Тағйири масир аз Антон Недзветский)
Антон Петрович Недзветский | |
Таърихи таваллуд | 1902 |
Таърихи даргузашт | 1992 |
Фазои илмӣ | гидрогеология ва мелиоратсия |
Дараҷаи илмӣ: | доктори илм (1971) |
Унвонҳои илмӣ | профессор |
Алма-матер | Институти кӯҳии Ленинград |
Ҷоизаҳо | Геологи шоистаи ҶШС Тоҷикистон (1972) орденҳои Байрақи Сурхи Меҳнат, «Нишони Фахрӣ», «Дӯстии халқҳо,» медалҳои «Барои меҳнати аъло», «Барои меҳнати шоиста», «Барои меҳнати шоиста дар Ҷанги Бузурги Ватании солҳои 1941-1945)». |
Антон Петрович Недзветский (1902-1992) - — олим, доктори илмҳои геология ва минералогия, Академик АИ ҶШС Тоҷикистон (1953).Геологи шоистаи ҶШС Тоҷикистон (1972).
Зиндагинома
[вироиш | вироиши манбаъ]Институти кӯҳии Ленинградро хатм кардааст (1934), ихтисос – «геология»). Самтҳои асосии фаъолияти илмӣ: геологияи Помир, Тоҷикистони Марказӣ, Қаромазор. Саргеологи Садорати геологии Тоҷикистон (1947-1953), ноиби президенти АИ ҶШС Тоҷикистон (1953-1957), муовини Раиси Кумитаи давлатии ҳамоҳангсози корҳои илмиву тадқиқотии Шӯрои Вазирони ҶШС Тоҷикистон (1957-1972), мушовири Институти геологияи АИ ҶШС Тоҷикистон (1972-1992).
Ҷоизаҳо
[вироиш | вироиши манбаъ]- Геологи шоистаи ҶШС Тоҷикистон (1972)
- орденҳои Байрақи Сурхи Меҳнат,
- «Нишони Фахрӣ»,
- «Дӯстии халқҳо,»
- медалҳои «Барои меҳнати аъло»,
- «Барои меҳнати шоиста»,
- «Барои меҳнати шоиста дар Ҷанги Бузурги Ватании солҳои 1941-1945)».[1]
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон. Ҳайати шахсӣ. – Душанбе: Дониш, 2011. - 216 с. с
Пайвандҳои беруна
[вироиш | вироиши манбаъ]- АЪЗОИ ПАЙВАСТАИ АИ ҶТ АЗ СОЛИ 1951 Бойгонӣ шудааст 18 сентябри 2017 сол.